Meewind, dat zit alvast mee.
Toegegeven, het vergde even moed om op de fiets te springen op deze grijze winterlentedag voor Côté Jardin, mijn allereerste Letskwartet.
Bij aankomst zie ik een mij onbekende vrouw op een bankje vriendelijk kijken naar mij. “Zou zij…”. Nee, zij kan niet tot het kwartet behoren, want ze bevindt zich niet op de plaats van afspraak. Vriendelijk terugkijkend loop ik haar voorbij om in de inkomsthal van het STAM op zoek te gaan naar het kwartet. Achter de met cybertoestellen geblinddoekte tastende mensen, ontwaar ik twee gezellig pratende dames.
“Letsers?” luidt mijn vragende begroeting.
“Ja, is dat dan zo goed te zien?” vragen Els en Chris lachend.
“Mja, eigenlijk wel…”
Op zoek naar een geschikte picknickplaats! In het gras? Toch maar niet, want het ligt er nogal nat bij en echt warm is het ook niet.
We begeven ons naar de overzijde en staan net niet opnieuw op straat.
In de bar naast de concertzaal ontmoeten we een door twee van ons bekende incognito Letser, wat ons sterkt in de overtuiging dat we ons onder goed volk bevinden.
Aan het enig overgebleven vrije tafeltje in de hoek genieten we van onze binnenhuispicknick. Het concert, dat noodgedwongen in de concertzaal plaatsvindt, kunnen we op een scherm meevolgen.
De niet-Letser, doch veelvuldig in aanraking met aanstormende Letsers gekomen, Stefan zorgt voor een intermezzo. Stefan heeft geen gsm, wat het voor zijn omgeving soms moeilijk maakt om hem te verwittigen als die niet tijdig op de afspraak kan komen. Niet getreurd, in noodgevallen kan er altijd een andere Letser ingeschakeld worden om hem op de hoogte te brengen van het laatste nieuws. Aangezien hij nu weer met één van ons heeft afgesproken, komen we spontaan op het idee er een voor hem onbekende Letser op af te sturen. Met plezier wijd ik me aan deze taak, een plezier dat dubbel beloond wordt als Stefan een halve meter in de lucht springt. Grote hilariteit aan onze tafel als Stefan vertelt dat hij minstens verwacht had zijn Letster gevloerd op de grond te zien.
Na dit interludium genieten we van het mooie geluid van twee harpen die gracieus bespeeld worden door Eva Tebbe en Ekaterina Levental van Duo Bilitis.
Onze dag kan niet meer stuk.
