Kwartet 52: Een Turkje doen

Op zaterdagavond 14 december spraken wij (= Wim Velghe , Carine Colle, Annelies De Waele en Annelies Naessens) af in De Sleepstraat om een ‘Turkje te doen’. Op de valreep, want het was het laatste weekend om nog een ‘kwartet’ te organiseren. We spraken om 19u af bij Özgem, “het beste Turkse restaurant van Gent” (aldus de organisator van ons kwartet).  Helaas waren alle tafeltjes er bezet want het was vrij druk, zoals gewoonlijk op een zaterdagavond. We liepen even de Sleepstraat door om te zien waar we wel nog een plaatsje konden vinden. In Gülhan vonden we een tafeltje vrij! We schoven aan, gingen comfortabel zitten en maakten even kennis met elkaar. En daar hoorde uiteraard een aperitiefje bij! De Kirr en Porto werd ons samen met een bordje fetakaas, olijfjes en pikante pepertjes geserveerd! En intussen hadden we alle tijd om de menukaart grondig te bestuderen: pizza’s, stoofpotjes, vleesschotels en zoveel meer! Voor elk wat wils! Het werd een moeilijke keuze! Uiteindelijk gingen we allemaal voor de pizza. Eigen aan de turkse restaurantjes is de snelle en efficiënte bediening; in een mum van tijd toverden ze ons 4 overhéérlijke pizza’s op tafel! Het lekkere eten kon ons wel bekoren en voldaan namen we nadien afscheid van elkaar. En zo werd het een aangename maar vooral… erg smakelijke avond!

Kwartet 51: Kinderkwartet

Kinderkwartet

Op zondagvoormiddag 1/12 stond een kinderkwartet op het programma. Inzet was een wandeling in het Natuurreservaat het Heidebos in Moerbeke.

Al snel waren er 3 mama’s geïnteresseerd, maar een “4^de man” was moeilijk te vinden. Dan maar de vraag gesteld naar de ganse lets-groep. Al gauw hielp Natasha, kersverse letser, ons uit de nood. Joepiee, kwartet toch voltallig!

We voorzagen een parcours van 4 km waar we uiteindelijk 2 ^1/2 uur over stapten. Onze ene schattebout wou in een boom klimmen, de andere van een boomstammetje springen… het bos was één grote speeltuin. Buggy’s en draagdoeken? Die waren maar weinig nodig (enkel Isaak, onze kleinste telg, profiteerde ervan om een zalig dutje te doen bij mama op de rug)… want hand in hand en soms met een val konden ze gemakkelijk die 4km aan!

Hier en daar kregen we ook een weetje van Dimitri, natuurgids in spé. We zagen de woning van de specht  die maar liefst een appartement had van 3 verdiepingen. De drollen waren niet afkomstig van paarden maar van de Galloway-koeien. En die bruine vlek op de boom was afkomstig van de kaka van de vleermuis (om het in kindertermen te houden)

We waren terecht fier op onze kindjes!

Barbara, Thomas, Charlotte en Louise
Liesbet, Isaak en Helena
Katja, Dimitri en Nika
Natasha

Kwartet 50: Muzikaal Kwartet

4 dames vonden elkaar via lets. Op de valreep, dat wel. Een andere letser had graag gewoon gekomen om te luisteren zonder mee te spelen, maar we beslisten dat we toch liever op onszelf experimenteerden, zonder toeschouwers... Katrien en veerle brengen hun stem mee. Tine haar dwarsfluit. Jo stelt haar huis ter beschikking en daar staat ook de piano. We spraken op voorhand reeds af om ieder 1 muziekstuk mee te brengen, waarmee we dan verder aan de slag zouden gaan.

Zo kwamen we terecht in jazz (bluesette,  summertime), latin (girl from ipanema) en het lied 'killing me softly'..

Spannend om te horen wat we daar samen van brouwden.  Jazz bleek wel een gezamenlijke interesse..  De sfeer ontspannen.

4 muzikanten met elk andere achtergrond en verhaal, sommigen met veel scholing, anderen die nog niet lang lessen volgden..

Maar dat vormde geen probleem. Ieder had blijkbaar redenen om zn muzikaal ding te doen in deze groep. Het feit dat we ondertussen al een tweede keer samen kwamen en een derde bijeenkomst aan het plannen zijn toont dit ook aan. Ons 'repertorium' is ondertussen ook al weer wat aangegroeid.

Trouwens best een leuke babbel na onze 2e bijeenkomst(en tijdens, maar daar wordt aan gewerkt :) ).

Kwartet 49: Literair aperitief Stefan Hertmans

Zou ik een LETS-kwartet ‘Naar Merelbeke’ kunnen krijgen voor een lezing van Stefan Hertmans over oorlog en kunst? vroeg ik me af. Het resultaat van een kwartetoproep was acht enthousiaste LETSers in een overvolle zaal!

Stefan Hertmans kan boeiend vertellen over zijn laatste boek ‘Oorlog en Terpentijn’, het ontroerend mooi geschreven verhaal van zijn grootvader. – Kathleen

 

 

Wie mij een beetje kent, weet dat "literair" en "aperitief" voor mij zeer aanlokkelijk klinken. De keuze voor een Lets-kwartet rond een literair aperitief was dan ook een evidente kwestie. Blijkbaar voor meerdere Letsers, want we kwamen uiteindelijk met een bende van 8 luisteren naar Stefan Hertmans, die niet alleen een goede schrijver blijkt te zijn, maar tevens een meester-verteller. Na het ontroerende verhaal van Hermans was het aperitief een uitstekende gelegenheid om de andere Letsers beter te leren kennen. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig voor een geslaagde zondagvoormiddag! En ja, ik kon het niet laten: Hertmans boek "Oorlog en Terpentijn" staat nu ook in mijn bibliotheek. Gesigneerd en al. Om te leenletsen zodra ik hem uitgelezen heb! – Esmeralda

Voor mij was dit (allereerste) kwartet een uitgelezen moment om kennis te maken met een paar Letsers, en gedachten met hen uit te wisselen. Sommige namen kende ik al van de mails, maar wie er precies achter die namen schuilt, met welke passies, ideeën, bekommernissen, dat kom je alleen te weten als je met hen praat. Het was een luisterrijke ervaring voor mij, zeker voor herhaling vatbaar! – Vincianne

 

 

Als nieuwkomer in Merelbeke was dit literair aperitief een fijne gelegenheid om van de Merelbeekse sfeer te kunnen proeven. Dankzij haar kwartet-initiatief bracht Kathleen me op de hoogte van het evenement. Daardoor kreeg ik ook de kans om enkele letsers te leren kennen en met hen even te babbelen, o.a. rond het Grote-Oorlog-verhaal van Stefan Hertmans. Deze auteur was mij onbekend. Zijn voordracht ervoer ik als een openbaring; hij bracht een boeiend, gevoelig, verfijnd en genuanceerd verhaal aan het licht. – Anne

 

 

Stefan Hertmans’ boekvoorstelling was een onderdeel van de Merelbeekse literaire driedaagse, georganiseerd door de plaatselijke bibliotheek. De activiteit van Lets inspireerde me persoonlijk om nadien ook deel te nemen aan het Groot Nederlands Dictee, ook in het kader van diezelfde driedaagse. Daarom - en ook in naam van ons allen - een dikke merci aan Kathleen die ons van de lezing liet proeven, zodat we ook een stukje Merelbeke van dichtbij leerden kennen. – Sil

Kwartet 48: Film Forbidden World

Gisterenavond genoten Leen, Lies, Claudine en ik van een hele speciale filmavond in de KASKcinema. Voor sommigen was het de eerste keer om deze leuke bioscoopzaal te ontdekken. We spraken af in de grote ontvangst-zitruimte aan de kassa en maakten kennis met elkaar en namen deze leuke groepsfoto.

Erna was het tijd voor de bizarre Sience Fiction-film "Forbidden Planet". Een erg speciale film omdat het een Sience Fiction-film is, gemaakt in een tijd waar er nog geen computers en plasmatelevisieschermen bestonden.  En dat gaf ergens toch een charme aan deze goeie film.

Forbidden Planet zal sowieso niet iedereen kunnen aanspreken, maar  wie zich ervoor openstelt, zal een leuke en voor zijn tijd goed gemaakte sciencefictionprent ontdekken, die gerust mag worden gezien als één van de belangrijkste sciencefictionfilms aller tijden. Want zonder Forbidden Planet géén Star Wars en Star Trek!

Commandant J.J. Adams en zijn trouwe bemanning komen terecht op de mysterieuze planeet Altair-4. Daar kruisen ze het pad van de eigenzinnige dokter Edward Morbius en zijn aantrekkelijke dochter Altaira. Adams is onmiddellijk geïntrigeerd door de trouwe huisrobot "Robby" en Morbius vertelt hem over een sinds lang uitgestorven volk dat verstandelijk miljoenen jaren voor was op de mensheid. Adams is uiteraard ook gecharmeerd door de knappe verschijning van Altaira. Maar dan duikt er plots een bloeddorstig monster op...  De ontknoping van de film was erg spannend en mysterieus. Maar dat wordt uiteraard niet in dit verslagje vermeld want anders moet je de film niet meer zelf gaan zien.

Na de film babbelden we nog wat na in de KASKcinema waardoor we bijna door de portier werden opgesloten. Het was een echt geslaagde avond en ook fijn om andere Letsers te mogen leren kennen. We beloofden elkaar dat we een andere keer zullen afspreken om samen eentje te gaan drinken in de Spinnekop.

     groetjes van de kwartet-organisator

Kwartet 47: MSK-kwartet

Kwartet MSK “Dromen van Litouwen”

Rond tien uur spraken we af aan de ingang van het Museum der Schone Kunsten met Beatrice Marthe, Caroline Van Eetvelde, Brigitte Demuynck, Els D'Haene, Marianne Rupprich, Bart Kunz, Joost Vancoppenolle en Astrid Rooselaer. Geen 4 personen dus, maar het dubbele ervan. Enthousiasme heeft ons een gezellig dubbel kwartet geschonken.

Nadat we voltallig waren, was het tijd voor de groepsfoto:

Voordat we het museum konden bezoeken, stonden we voor een onverwachte opdracht: Ontdekken hoe de vestiairekastjes werken en elkaar hierbij helpen.

Na een kleine kennismaking scheidden min of meer onze wegen in het museum. Met z'n achten naar één en 't zelfde schilderijtje kijken, was er een beetje over. Vandaar... de versnippering van de groep in de tentoonstellingszalen en telkens we elkaar kruisten was er een sympathieke blik van herkenning (want het klikte wel tussen ons). De meesten onder ons waren verkocht door het werk van Ciurlionis. Het idee een om een werkje van hem in onze rugzak mee te nemen voor in de living kwam wel ter sprake. Natuurlijk, een man die prachtige brieven schrijft, waarvan de vrouwen er wel zo eentje van in de brievenbus willen zien belanden, natuurtafereeltjes ronde verschillende seizoenen, mythes, versmelting met het landschap.

Naar aanleiding van de Letstrefdag besloten we om samen een hapje te gaan eten, zodat we aansluitend samen konden gaan naar dit volgende lets-evenement.

Ons uitverkoren resto'tje: De lekker Gec! Om de tijd te overbruggen, was er aan gespreksmogelijkheden niets te kort.

Een gezond en biologisch buffet.

En nog wat sfeerbeelden van ons gezellig samenzijn.

Bedankt, leuke groep!

We hebben ervan genoten.

Joost Vancoppenolle & Els D'Haene

Kwartet 46: Fotokwartet Gent van onderuit bekijken

Letsfotokwartet: Gent van onderuit bekijken

Zaterdagmorgen 14 december van 10 tot 12 uur.

aanwezigen

Danny De Sy, Filip Wieme

en 3K’s (niet verwarren met K3):
Kaatje Toye, Kathleen Ramboer, Katrien Thielemans

Zaterdagmorgen 14 december om 10 uur stipt stonden 5 letsers met een passie voor fotografie klaar om Gent van onderuit te bekijken. Gent anders bekijken, in kikvorsperspectief dat leek ons wel wat. De plaats van samenkomst, Portus Ganda, bleek perfect om dit thema te behandelen. 

Onmiddellijk herkende ik 2 letsers van het fotokwartet van vorig jaar Kaatje en Filip. Filip, met de zes fototoestellen, zorgde voor de groepsfoto en weg waren we. Niets op de brug, onder de brug, langs de brug, over de brug, langs en op het water ontsnapte aan ons fotografisch oog en aan het oog van de lens. Het weer was prachtig, het licht prima, enkel de lage zon hinderde soms door met onze lens te flirten. De zonnelichtvlekjes nemen we er met plezier bij, klagen over de zon hoort niet in december. Danny je timing was perfect.

De twee uurtjes vlogen razendsnel voorbij, ik kijk er naar uit om straks mijn oogst van 239 foto’s kritisch op mijn computerscherm te bekijken. Ongetwijfeld zullen er ook deze keer enkele in de Ivago prullebak belanden. Mooie foto’s of niet, het was een fijne voormiddag en ik ben blij nieuwe letsers te hebben leren kennen. Bedankt Danny voor het initiatief.

Kathleen Ramboer

Kwartet 45: Kaarten bij Ella

Kartkwartet bij Ella, vrijdagavond 29 november 2013.

Er kwam geen whisky, geen sigarenrook, geen zonnebril, en geen smoking gun aan te pas.

Toch was de spanning te snijden op deze memorabele manillen avond.

Onder het waakzaam oog van Guy, de rasexpert die van alle kaartmarkten thuis is, en onder de supervisie van Ella, die ons allen trakteerde op een lekker drankje met een snackje, ging het van start.

Winny en Eric versus Ella en Guy was een leuke eerste ronde.

Ella en Eric versus Winny en Guy eindigde met een adembenemende finale.

Als klap op de vuurpijl was er de match van de meisjes tegen de jongens. Het was een slopende wedstrijd met ongehoorde spanning, die eindigde, jawel, in een millimeterspurt…

Kwartet 44: Gezondheidskwartet

“Gezondheidskwartet”  11/12/’13

Wat een mooie datum om bij “Lieve” in de Pacht “goed” dreef thuis te komen!

Bedankt Lieve voor je hartelijke ontvangst en onvermoeibare organisatie!!

Deelnemers en onderwerp:

Erik Robin Gezonde voeding met de voedselzandloper van Kris Verburgh

Lyra Alves Wilde kruiden voor de spijsvertering

Lieve Borgers Causale voetreflexologie

Veerle Bal Body Stress Release

Hilda Schouppe De cholesterolleugen

Je merkt het: 5 voor de prijs van 4! Lyra is zo enthousiast in het delen van haar kennis, dat ze er gewoon graag bij wou zijn! Dankjewel!

Maar eigenlijk waren we met 6… Michele was de actieve, motiverende luisteraar.

Eric heeft ons vooral willen meegeven hoe ons koolhydraat-(mis)(ge)bruik aan de basis ligt van hedendaagse ziektebeelden, daar waar men nog steeds de vetten demoniseert.

Goede vetten zijn levensnoodzakelijk! Met een eigen getuigenis werd zijn verhaal kracht bij gezet. 

Hilda ging door met een interactieve uiteenzetting over de rol en betekenis van cholesterol. Je vermoedt het al: wat men ons met angst en schuldgevoel probeert op te dringen, heeft vooral veel te maken met commerciële motieven…

Lyra nam ons mee in de boeiende en gratis wereld van de wilde kruiden. Waarom het vaak zo ver gaan zoeken, als er zoveel op jou ligt te wachten in je achtertuin of op je wandelpad? Ze spitste zich toe op kruiden ter ondersteuning van de spijsvertering.

Vanaf nu zeg je niet zomaar meer “voetreflexologie” voor wat Lieve met je voeten (en uiteraard via de voeten je ganse lichaam) doet, maar “causale voetreflexologie”! Een diepgaande aanpak die aandacht schenkt aan de verbanden in het lichaam. De liefde voor de mens via de voetjes… ze straalt ervan!

Veerle heeft zich toegelegd op de Body Stress Release methode. Via zachte manuele technieken nodigt ze het lichaam uit om zich te onspannen, zodat je eigen zelfgenezend vermogen het verder kan overnemen. Mooi!

Dankjewel allemaal voor jullie enthousiasme om deze kennis te delen!

Hilda

Kwartet 43: Badmintonkwartet

Badmintonkwartet

Een kwartet organiseren zou een fluitje van een cent kunnen zijn, dat dacht ik ook bij het versturen van de oproep ifv een badmintonkwartet, maar ... dat was het niet.

Voldoende geïnteresseerden vinden en dan een zaal reserveren bleek in de praktijk niet te werken. Dan maar andersom: eerst een zaal reserveren en dan opnieuw alle geïnteresseerden contacteren. Op deze manier lukte het dan toch! 

Toch wat spannend op de avond zelf: zal iedereen opdagen, en indien niet, wat dan.... 

Beetje zorgen maken bleek onnodig. Luc, Rudy, Bart en Katrien vonden elkaar elkaar al vlug op het afgesproken uur in 3beek. Na wat opwarmen konden we een uur badmintonnen. Voor sommigen misschien voldoende en voor anderen mocht het wat langer. Er werden echte matchen gespeeld en het was behoorlijk gelijk opgaand & dus leuk dat de 2 teams telkens aan elkaar gewaagd waren.

Van het badmintonnen hadden we toch ook wel wat dorst gekregen en wilden we graag wat verder kennis maken, maar de cafetaria van de sporthal was gesloten. We stonden al voor hetere vuren... In de buurt zochten en vonden we een café en zo konden we nog gezellig wat verder kennis maken. 

Een toffe avond gehad & we kennen weer 3 letsers bij ;^) 

Kwartet 42: Docukwartet 'Women are Heroes'

Verslag LETS docu-kwartet ‘Women are Heroes’ :

Op 6 december jl. trokken we met een all female LETS-kwartet naar de Vooruit in Gent. Daar werd, als onderdeel van het Festival van de Gelijkheid, de documentaire Women are Heroes getoond. Een verhaal over die andere heldinnen op andere continenten … daar wilden we meer over weten ... 

De Franse straatkunstenaar en fotograaf JR (°1983, precieze identiteit onbekend) trok drie jaar lang de wereld rond om portretten te maken van buitengewone vrouwen die overleven in omstandigheden die wij in het Westen amper kunnen vatten. 

JR omschrijft zichzelf als “photograffeur” : hij ‘wildplakt’ zwart-witportretten van monumentaal formaat op gebouwen, vergelijkbaar met de manier waarop een graffiti-artiest zich de openbare ruimte toe-eigent. Hij doet dit vanuit een sterk politiek en sociaal engagement, om een kritische spiegel voor te houden. 

Voor Women are Heroes reisde JR tussen 2008 en 2010 naar de sloppenwijken van Rio de Janeiro (Brazilië), Nairobi (Kenia), Monrovia (Liberia), Phnom-Penh (Cambodja) en Jaipur (India) om er vrouwengezichten te fotograferen. De foto’s benadrukken niet de armoede, maar de vitaliteit van de vrouwen. Volgens JR dragen vrouwen de gemeenschap, maar zijn mannen op straat het meest zichtbaar. De media tonen het geweld en de criminaliteit, maar de enorme vitaliteit in deze wijken blijft doorgaans onderbelicht. De foto’s werden in de wijken zelf, maar ook op diverse andere plekken in de wereld in de openbare ruimte geplakt : op de muren van kerken en moskeeën, zijkanten van bussen en treinen, op de bodem van een leeg zwembad. Overal wordt ingespeeld op de specifieke situatie ter plekke. Van het project werd een documentaire en een boek gemaakt. 

De vertoning in de Vooruit was een unieke kans om met dit project kennis te maken, vond ook Anaïs Van Goethem : ze besloot er een kwartet van te maken. Els Verheyen, Evy Van Wesemael en Marijke Cornelis schreven zich in. Nadien werd bij een natje in het café van de Vooruit geanimeerd nagepraat. 

Wat vonden we ervan ? 

Organisatorisch waren er wel wat bultjes in ons parcours : de film was verplaatst naar een andere zaal en begon een kwartier te vroeg (!). De zaal was ook vrij klein, waardoor de specifieke filmstijl – met de felle kleuren en snel bewegende beelden doet het een beetje denken aan een hiphop-videoclip – na een tijdje wel vermoeiend werd. 

Inhoudelijk vonden we het een sterk verhaal. Confronterend : zouden we het zelf kunnen ? Bewonderenswaardig ook : inderdaad echte heldinnen, die in barre omstandigheden en ondanks de eigen tragische levensgeschiedenis, de kracht vinden om zich in te zetten voor een beter leven voor de meisjes en jonge vrouwen in hun buurt. 

We waren ook onder de indruk van de empowerende kracht die van een sociaal-artistiek project kan uitgaan. De erkenning van de inzet van deze vrouwen voelde als ‘voedsel voor de ziel’ voor hen en voor de toeschouwer. Waar we nieuwsgierig naar blijven : werd er met de vrouwen nadien een band onderhouden ? 

(bron : Wikipedia)

Kwartet 41: Magiekwartet

MAGIE KWARTET     zondag 8 december 2013

Het is bekend dat nogal wat letsers openstaan voor alternatieve zienswijzen. Daarom was het ook dat, toen Lorette een magiekwartet voorstelde, er direct genoeg reacties kwamen om twee kwartetten te vullen!  Een voorstel voor een tweede datum ging niet voor velen, en daarom werd – na contact met het bestuur- beslist om twee kwartetten ineens te organiseren. Een in de keuken en een in de living. Moet kunnen. Maar er kwam één afzegging op het laatste moment, en na een nood-oproep kwam Veerle bij met haar twee zonen. Toen waren we met 2 x 4 kwartetters plus 2 voor een namiddagje kaartlezen, pendelen en astrologie. 

We hebben dan allen samen aan de gelukkig grote tafel in de living gezeten - bij de brandende open haard- , terwijl er een dessert-buffet op de keukentafel stond, waar iedereen zichzelf kon bedienen.  De jongens waren gelukkig met de vele strips en een Harry Potter film in het vooruitzicht.

Iedereen legde uit wat zijn band met een of andere magische techniek was. Voor sommigen was dat pure interesse, anderen hadden al iets meer ervaring of er zelfs voor gestudeerd. 

We begonnen het rondje met Wim, die met een set Lenormandkaarten het komende jaar uit de doeken deed voor Astrid. Daarnaast doet Wim ook algemene leggingen, altijd met de nodige zelfrelativering en kritische ingesteldheid. Ik geloof dat hij gerust eens thuis wil komen doen voor geïnteresseerden die er niet bij konden zijn. 

Na de kaarten schakelden we even over naar het pendelen. Astrid legde uit dat het materiaal niet veel uitmaakte, en zij pendelde met een tangetje om houtskool mee te grijpen!. Enkele reserve pendels van Lorette kwamen op tafel, waarmee we allemaal eens konden proberen. We leerden van Maya de pendel ‘kalibreren’ met onze geest en vervolgens het antwoord vragen op specifieke dilemma’s. 

Veerle vertelde over haar ervaring die ze had met persoonlijke voorspellingen, welke na verloop van tijd toch alle waren uitgekomen. Zij had die middag haar twee zoontjes bij, die af en toe nieuwsgierig mee kwamen kijken naar die volwassenen met hun kaarten en slingers.

Marijke was uit Hansbeke gekomen omdat zij als beginner een interesse had in tarot, waarover ze nog volop een boek aan het lezen was. Peter had dan weer een set Siciliaanse kaarten, maar helemaal geen  handleiding om die te interpreteren. Hij moest dan ook toegeven dat hij er voorlopig niet veel mee kon doen dan een gezelschapsspel. 

Maya gaf een deskundige uitleg over de werking van pendels. Zij is ook geboeid door astrologie. Daarna legde Lorette de kaarten voor wie dat wilde. Lorette gebruikte een heel snelle legging, met een dynamische, intuïtieve manier van interpreteren. Zij had die aanpak geleerd van haar grootmoeder, die de gewoonte had regelmatig de kaarten te consulteren. 

Het was een aangename namiddag met een goede bende. Uiteraard werd er best wat afgelachen en over zeer gewone dingen gepraat. Maar magie bleek een ideaal centraal thema om dat allemaal te binden .

Kwartet 40: Geloof of bijgeloof?

Het was zeer gezellig.  Geloof of bijgeloof, geluk of ongeluk,... het kwam allemaal ter sprake in onze bijeenkomst bij mij thuis.

Vrijdag de 13de ! Een symbolische datum of een gewone start van het weekend ?  In de gezellige woonkamer van Ann verzamelden de Letsers (Ann - Bart - Maya en Hilde) om rond de salontafel hun meningen uit te wisselen over bijgeloof, kaarten leggen, horoscopen en ascendanten ... Kortom, een plezierige Dertiende met een soepje, geitenkaasje, chips, zwarte chocolade en boterkoeken ! 
We kijken al uit naar een volgende vrijdag de 13de ! 

Kwartet 38 en 39: SWING-Jazz-Barbershop Belcirque-dubbelkwartet

SWING-Jazz-Barbershop Belcirque-dubbelkwartet

14 december 2013 in De Walrus

Omdat team en samenwerking belangrijk is, hebben we besloten een collectief verslag te schrijven voor ons dubbel kwartet in de Walrus.  - Er ontstaat even verwarring in de tekst – Anja wil de lezer alvast waarschuwen voor een eventueel onsamenhangend geheel...

        ... dus neemt Jill het over...

omdat Anja de hik heeft. Het is geen zatlappershik want ze drinkt vanavond bier noch wijn, doch vlierbessenbionade.

Op het podium van dit gezellig en bomvol café staat een wellustig pauwvrouwtje vergezeld van 3 ranke deernes en één jonkheer...

        ... prachtig te zingen, soms a capella, ... Swingend.

En wij zitten op ons stoeltje, met z’n achten rond de tafel en hebben besloten om onze 2 kwartetten toch maar te mixen want ‘t zou nog al te zot zijn, 2 letskwartetten in 2 verschillende uithoeken van één en ‘t zelfde café die af en toe dan eens kunnen zwaaien naar elkaar. vandaar... De Walrus had ons tafeltje gereserveerd vlak voor ‘t podium. Vandaar... smelten al onze woorden door elkaar.

Dit stukske tekst, geef ik, Els, nu door, in de hoop dat er hier één musicologisch getinte letser tussen ons zit in de groep omdat deze Swing-Jazz-Barbershop Belcirque meer dan alleen goed applaus verdient...

Aldus de pen voor Bart...

        ... die helaas het musicologisch inzicht ontbreekt de eerder aangeduide analyse te volbrengen en slechts zijn tevredenheid over gezelschap en optreden weer te geven...

en de pen snel weer doorgeeft aan...

        Marleen, gediplomeerd musicologe maar jammer genoeg niet gespecialiseerd in het genre van de avond. Om de kwaliteit van het jazz-kwintet te beoordelen hoef je geen 4 jaar opleiding te hebben gevolgd. Het samenspel maar vooral het entertainmentsgehalte van het ensemble is GRANDIOOS!!!

       ... waarop Farhad antwoord: “Ik vond het goed” 8/10 :-)

De Dames op het podium brachten ambiance én kwaliteit, bespeelden naast hun pittige zanglijnen nog talrijke instrumenten. De contrabassist bleek ‘nieuw’ in hun gezelschap, waardoor hun repertorium nog beperkt was, maar niettemin fantastisch! En dan nog vele letsers ontmoeten rond de tafel: De avond kan niet stuk!

Veerle

    Veel meer swing dan jazz en die schwung zat er meteen in. Leuke stemmen/samenhang, uplifting instruments...

Meer moest dat voor mij niet zijn.

Line

        ... bedankt Line, voor je grandioos idee! De blocnote is rondgegaan. Onze woorden zijn nu versmolten in deze, naar mijn oordelen, toch bindende tekst, samen gegoten in ’t café De Walrus...

kwartet 1:

Bart Kunz

Line Staelens

Jill Toussaint 

Els D’Haene

kwartet 2:

Veerle De Brant

Marleen Martens

Farhad 

Anja Nuttin

Kwartet 37: Designmuseum

Design museum-kwartet.

Op zondag 15 december bezochten Kaat, Els, Marijke en Anaïs ‘Gelinkt, De collectie netwerkt’ in het Design museum Gent.

Deze tentoonstelling bestaat uit de persoonlijke selectie van Lieven Daenens, eredirecteur van het museum. De te bewonderen topstukken werden tijdens zijn leiding tussen 1974 en 2013 verworven. Ze worden gelinkt aan objecten die van buiten het museum komen.

We beslissen ter plekke om op zoek te gaan naar ons favoriet designvoorwerp.

Kaat en Els zijn laaiend enthousiast over een opvallende tafel uit 2009. De ‘Book Table’ van de onconventionele Nederlandse ontwerper Richard Hutten is gemaakt van boeken en hars.
Volgens de suppoost van dienst heeft het stuk nogal wat bloed, zweet en tranen gekost tijdens de plaatsing  in het museum: het zou wel 300 kilo wegen.

De speelse en uitbundige Proust fauteuil (1973) van de ontwerper Alessandro Mendini wordt door Els zeer bewonderd. Helaas mag ze de zetel niet uitproberen. Mendini wilde met dit meubel een statement maken. Hij vond dat er in het design overdreven veel aandacht ging naar het functionele en vernieuwende. De Italiaanse ontwerper combineert een oud barok zetelmodel met een decoratie geïnspireerd op neo-impressionisme.

Anaïs zou graag de glazen containers uit 1938 van Wilhelm Wagenfeld in haar bezit hebben. Praktisch en mooi! Wagenfeld is een belangrijke Duitse industriële ontwerper die zijn hele carrière lang trouw bleef aan de moderne idealen van het Bauhaus. Hij ijverde voor goede en goedkope industrieel vervaardigde serieproducten. Zijn modulaire glazen containers zijn compact, stapelbaar, sterk en daarbij ook nog mooi genoeg om op tafel te staan. Ze waren enorm succesvol en kenden veel navolging, later ook in plastic.

Na de inspirerende, leerzame en esthetische ervaring van dit museumbezoek genieten we nog van een vriendschappelijke babbel bij een lekker kopje koffie of thee.

verslag: Anaïs Van Goethem

kwartetdeelnemers

Anaïs Van Goethem

Els Verheyen

Kathleen Ramboer
Marijke De Lange

Kwartet 36: Creakwartet

Za 7 dec, 15h: Creakwartet

Met een zak vol schapenwol, m'n viltnaalden, en een gevilte bol, trok ik
zaterdag 7 dec naar het appartement van Debbie. We hadden afgesproken voor
een creatief kwartet om 15h.

Door een misverstand bleek de 4e persoon van ons kwartet op het laatste
moment toch niet van de partij. Het werd dus een kwartetje met 3 (is dat
dan een 'triplet'? Of bestaat daar een andere naam voor???). We lieten het
niet aan ons hart komen.

Katja bracht een heleboel kleine spulletjes mee, om oorbelletjes en
juweeltjes te maken. O.a. voor haar dochtertje, die daar een grote fan van
is. Daarnaast had ze blijkbaar een heleboel spulletjes niet bij, maar dit
werd snel verholpen door Debbie, die een heel arsenaal aan creatieve
materialen in voorraad had.

Debbie had diverse crea projecten op stapel staan. Buiten haar meeweten om
ingeschreven voor een markt door haar moeder (samen met haar moeder),
stond haar nog een drukke creaweek te wachten. Knippen van stroken
jeansstof van afgedankte jeansbroeken, maken van originele kadoolabeltjes,
tussendoor tonen van allerlei afgewerkte crea- en handwerkprojecten,...
Beweging en inspiratie troef. Het naaien aan de naaimachine werd even 'in
de wacht' gezet, om het samenzijn niet onder te dompelen in het ratelende
lawaai van deze machine.

Ik (Hilde) werkte aan m'n viltbal, met de bedoeling die zo groot mogelijk
te maken. Een doorgaand prikken met de viltnaalden, een repetitief
geduldwerkje van lange adem. Maar in een gezellig en inspirerend
gezelschap is dat nog zo leuk.



Na een gezellig samenzijn, met uitwisseling van allerlei leuke ideeën, en
nog even bewonderen van het leuke en ruime appartement, werd de namiddag
afgerond. Nog onafgewerkte spulletjes werden opgeruimd en ingepakt... voor
een volgende keer... Een volgend kwartet?

Kwartetgroepje:
Debbie Desmet, Katja Callebaut, Hilde Bradt

Kwartet 35: Vilt-kwartet

vilt-kwartet op donderdag 12 december.

Aisja, Lut, Caroline en ik zijn donderdag aan het vilten gegaan.

Wat alles zo fijn maakte was dat Caroline een zelf gebakken cake mee had zodat de sfeer er al volledig in zat.

Vilten is voor de eerste keer een spannende gebeurtenis, wel hadden de meesten al eens gevilt en hadden dan ook zelf gemaakte viltwerkjes mee.

Na even samen zitten met thee en cake beslisten we om kerst-bloemen te vilten.

Zo gezegd en zo gedaan dus, elk maakte een tweelingbloem die je als versiering overal kunt plaatsen waar je maar wilt.

In het begin gaat het heel zachtjes met de wol maar naarmate het proces van het vilten vordert moet je meer en meer kracht zetten.Op het einde ging toch iedereen met een heel tevreden gevoel naar huis en we leerden elkaar beter kennen en waarderen.

Bedankt Aisja, Lut en Caroline, om mee te doen, het was heel gezellig.

Weeral een paar mensen waar je je een gezicht bij kunt voorstellen als ze voorbijkomen op de letsmails.

groetjes,

tine