De oproep van Lut om mee te doen
aan de schrijfmarathon, sprak me aan.
Het gaat om gevangenen die
vastzitten omwille van het verdedigen van mensenrechten, omdat ze hun mening
niet mogen geven, enz....
Voor mij was dit de eerste
kennismaking met Amnesty International.
Met veel verwachting trok ik op 18
december richting Lut in Mariakerke.
Daar kwam ik als eerste aan om
13u.
Papier, stylo’s, info over Amnesty
International, postzegels, voorbeeldbrieven...,alles lag klaar.
Na even neuzen kwam Maya eraan.
Lyra kwam een zieke letser
vervangen.
Ook Ellen, de dochter van Lut,
deed mee met ons ‘ kwartet’, tussen haar studies door.
Dus we waren met 5.
Allen heel interessante mensen om
te leren kennen.
We schreven naar Obama en nog
hooggeplaatste individuen, in Engels en Spaans.
Dat heeft wel iets, zeker omdat we
het samen deden.
Lut had voor heerlijke fruitsalade
gezorgd, ook versnaperingen en thee.
En schrijven maar.
Tussenin een babbeltje ( ook over
andere zaken ) en enkele verhalen van gevangenen doorgenomen.
