13 juni 2014

kwartet 10: Buitenhuiswerken of niet

Een bijzonder kwartet op een bijzondere zondag :

25 mei, op de dag van dé verkiezing aller verkiezingen, hadden vier letsers, die niet moesten bijzitten, noch tellen, het ongewone idee te kwartetten  rond één van de belangrijkste thema’s in ons leven : buitenhuis werken of kiezen voor het omgekeerde. De weergoden waren ons gunstiggezind. We hadden  het geluk om op een onvergetelijke dag in een zonnige tuin te mogen kwartetten rond dit onderwerp, andere zorgen even vergetend...
Gastvrouw van dienst was letser Lut, die koffie , thee en fris water klaar had voor de dorstigen. Elke en Annemie hadden hetzelfde idee als Lut, namelijk om lekkere en gezonde aardbeitjes te delen met elkaar. Bovendien had Claudine een zéér lekkere en versgebakken appelcake bij, waar iedereen van gesmuld heeft.
Hier volgt het relaas van het gesprek en kan je lezen hoe deze letsers, met héél verschillende karakters, situaties en achtergronden deze kwestie en de discussie hierover  zelf ervaren hebben.

“Buitenhuiswerken of niet, het is een vraag die ik me nu niet kan stellen. Als gescheiden vrouw met twee studerende kinderen en een huis af te  betalen is thuisblijven nu geen optie. Toch wou ik graag aan dit kwartet meedoen, omdat ik me wel vertrouwd voel met dit thema.

Uit de discussie kwam naar voor, wat ik ook merk bij veel vrienden en collega’s: waar voltijds buitenhuiswerken voor de ene persoon vanzelfsprekend lijkt te zijn, blijkt het voor toch heel wat mensen te zwaar te zijn of te weinig voldoening te geven. Niet iedereen heeft evenveel energie of is even stressbestendig. In de meeste werksituaties wordt weinig rekening gehouden met gevoeligheid voor drukte, stress, lawaai. De tendens is dat er steeds meer opdrachten aan één werknemer gegeven worden, alles moet steeds sneller gaan, we moeten steeds meer ‘multitasken’. Dat is vaak heel moeilijk voor mensen die van nature liever rustig, maar zeer grondig de dingen aanpakken. Als zelfstandige iets ondernemen kan een oplossing zijn, maar niet voor iedereen.
De nood om genoeg tijd te kunnen besteden aan de opvoeding van jonge kinderen en de kostprijs van kinderopvang speelt ook vaak een rol. Waarom zou iemand tegen zijn/haar zin buitenhuis moeten werken,  als het inkomen voor een groot deel gaat naar de kosten voor kinderopvang ?

 Al of niet vooruitkijken, en rekening houden met pensioenopbouw, mogelijke echtscheiding of ziekte was een discussiepunt. Naargelang ieders eigen verhaal blijkt dat meer of minder mee te spelen.”

“Terwijl elk voor zich wel weet wat de beste keuze is, blijkt dat er toch een toenemende druk vanuit de maatschappij is om iedereen liefst voltijds aan het werk te krijgen. Ten gevolge daarvan voelen mensen die na rijp beraad willen kiezen voor thuisblijven zich vaak toch schuldig tegenover de maatschappij. Volgens mij is dat niet nodig, zeker niet als er geen beroep gedaan wordt op werkloosheidsuitkering of leefloon.
Een onderwerp dat achteraf gezien zwaarbeladen is!
Het was opvallend hoe vlug we veralgemenend denken, of in clichés durven te vervallen.
Of zoals iemand in de groep opmerkte: er wordt weinig rekening gehouden met de individuele talenten, kennis of gaven van werkende.
Op dezelfde manier wordt weinig rekening gehouden met de reden van de (al dan niet eigen) keuze om thuis te blijven (is het nu omwille van verlof zonder wedde, minder uren werken of volledig werkloos/ ziekteverlof,..)
'Werken' wordt gelinkt aan buitenshuis betaald werk uitvoeren, weinig aan thuiswerk, sociaal werk, kiezen voor het gezin..
Elke aanwezige had zijn, eigenlijk haar eigen verhaal, dat we moeilijk kwijt kunnen bij derden: de druk van de maatschappij weegt in alle beslissingen door.. Willens nillens blijven we vaak afhankelijk van het geld en de reactie van anderen, of ons eigen schuldgevoel naar collega's die soms onder zwaardere werkdruk komen door jouw afwezigheid..

Het was het topje van de ijsberg die besproken werd, waarvan ik:
-enerzijds "blij" was te weten te komen dat ook anderen over dezelfde zaken zich zorgen maken,
-anderzijds met een onvoldaan gevoel naar huis ging, omdat er nog zoveel over te delen/vertellen valt,
zo weinig concreet kan geholpen worden..

Op weg naar huis klonk "Under pressure" van Queen op de radio.. Toeval?”

“Een dikke 2 uren gedachten gewisseld omtrent “thuis blijven of opnieuw gaan werken”. Zeer interessant, beetje afgeweken van onderwerp. Er komt heel wat meer bij kijken dan je je voorstelt, en iedere situatie is uniek. Ik hoop alvast dat iedereen de juiste keuze kan maken , voor zichzelf, rekening houdend met de belangen van de rest van  het gezin. “

“Enkele  gedachten die me meest zijn bijgebleven van deze namiddag :
- een dag dat we niet minstens een uurtje voor /of met  elkaar (=gezinsleden) bezig geweest zijn, is een verloren dag
- we zijn vervangbaar
- mensen zijn verschillend qua talenten, energie, mogelijkheden,.....
- er wordt in het onderwijs véél te weinig positief gestimuleerd
- plan af en toe een ontspanningsmoment
- als je je hele leven mag bezighouden met wat je graag doet, ben je rijk betaald (willem vermandere) “

Aan te bevelen lectuur in de rand :
- Context en inetergeneratie  :  “Geven en nemen” , Ivan Boszormenyi - Nagy
- Transanktionele analyse, bijvoorbeeld : “Ik O.K., jij O.K.”, en “ Blijf O.K. van Harris
- “Mijn leven op stelten “, krista bracke
 

Geen opmerkingen: