Een deel van de namiddag in de tuin vertoefd, vandaag. Veel wind, maar toch was ook de zon erbij.
Ik had me goed en wel geinstalleerd op m’n dakterrasje, in m’n ligzetel, en het begon te regenen.
Eerste poging mislukt dus. Later in de namiddag werd het echter weer droog, en lukte het om wat
tuinwerk aan te pakken: twee zakken nieuwe, rode houtschilfers uitgeharkt, een zak gedroogde
koemest verspreid tussen de planten, en de goed verteerde compost verspreid in de tuin. En hierbij
weer eens ervaren hoe deugddoend tuinwerk kan zijn, om te ‘zakken’ uit dat steeds zo actieve
hoofd van me, naar m’n lijf. Dat brengt rust en ontspanning. Én genieten van het resultaat achteraf:
heerlijk! Ik zag dikke regenwormen kruipen, dus ik concludeer dat het goed is.
Ik startte deze stadstuin op in het tweede jaar dat ik hier woonde (nu een 17tal jaar terug). Er stond
niets, behalve een verwilderd grasveld. Ik kreeg wat advies van een student-tuinarchitect, en door de
jaren heen evolueerde de tuin behoorlijk. Ik ben echter nog steeds heel blij met hoe hij eruit ziet!
Op deze kleine oppervlakte heb ik 3 leuke plekken om te vertoeven: m’n (tot voor kort) favoriete
plekje op m’n dakterras.
Neem ik van dit dakterras de tuintrap naar beneden, dan kom ik op m’n benedenterras, met tafel en
tuinstoelen.
Heel recent kocht ik een ‘hangzetel’ die ik achteraan in de tuin plaatste. Het beste kado dat ik
mezelf schonk sinds jaren. Blijkbaar is deze plek achteraan in m’n ‘cocoon-zetel’ nu heel sterk aan ’t
concurreren met m’n plekje op m’n dakterras. Ik vertoefde er de laatste tijd al meer, dan ik in al die
jaren voorheen deed. Heerlijk wiegend in het zonnetje, tussen de (nog uitlopende) planten. In de
zomer wordt dit een oase van groen.
Volgende week komt een Letser m’n achterste tuinmuur kaleien in een ‘zonnebloemgeel’. Daar kijk ik
enorm naar uit! Ik vermoed dat ik vanaf dan niet meer weg te slaan zal zijn uit die achtertuin.
Voor nadien ben ik plannen aan het maken rond het plaatsen van een houten tuinberging, in de
donkerste, achterste hoek. Ik ben al een poosje op zoek naar iets wat mij bevalt, en niet groot is.
Misschien heb ik vandaag (onder impuls van een andere Letser) een spoor daar naartoe gevonden.
De voorbije week kreeg ik een vraag doorgestuurd, van een buurtbewoonster, of ik op de
Ecotuinendag van Velt (1 juni) iets wil ‘presenteren’ in hun tuin over m’n wolproject Wollebol, en
daarbij ook iets wil vertellen over het project waarbij schapen grazen in de stad, langs bermen en op
taluds.
Maar wat weet ik daar zelf eigenlijk over??? Een aanleiding om eens wat te surfen, en te lezen
daarrond.
Ik had onlangs contact met ‘Pronatura’ (in m’n zoektocht naar ‘verse’ schapenwol), en kwam in
contact met één van de schaapherders. Pronatura heeft meerdere projecten lopen. Eén daarvan richt
zich op ‘Begrazing door schapen’.
http://pronatura.be/diensten/detail/begrazing-door-schapen:
“Pro Natura heeft een kudde met 322 schapen, waarvan 315 ooien en 7 rammen. Onze herders en
hun honden zorgen voor een alternatief en ecologisch maaibeheer van uw terrein.
Pro Natura kiest bewust voor begrazingsbeheer van natuur en landschapsgebieden omdat dit een
aantal voordelen biedt ten opzichte van machinaal maaibeheer.
Ons begrazingsproject in Gent bevat ook nog een educatief luik. Leerlingen van de Gentse scholen
(en particulieren of groepjes) kunnen een opleiding 'Herder voor één dag' volgen. Zo kunnen ze met
de herder en de kudde mee en leren ze alles over de voordelen van begrazing, welke vegetatie er
groeit en wat je allemaal met schapenwol kan doen.
(Een wandeling van 2 uur, waarbij je een heleboel informatie krijgt: moet ik toch eens gaan doen!!)
Voordelen van begrazen door schapen zijn:
• Begrazen is duurzaam en goed voor het milieu.
• Schapen drinken geen brandstof, enkel water.
• Via de mest en wollige vacht zorgen ze voor de verspreiding van plantenzaden.
• Schapen grazen onregelmatig: hier wat korter, daar wat langer. Zo geven ze de vegetatie
structuur.
• Schapen hebben een hoge aaibaarheidsfactor. Herder voor 1 dag is de ideale gelegenheid om
mensen te informeren over de meerwaarde.”
Een bijkomende meerwaarde is, dat schapen geen maaisel achterlaten. Bij machinaal maaien
op schuine bermen, blijft het maaisel liggen, wat ‘verruigen’ van de bermen tot gevolg heeft.
Bovendien treedt er geen beschadiging op aan hagen en bomen. De herder zorgt er verder voor
dat het zwerfvuil opgeruimd wordt (met maaimachines wordt dit ‘vermalen’ en verspreid).
Daarnaast ‘vermalen’ maaimachines ongewervelden, kleine zoogdieren en amfibieën die zich
schuilhouden tussen de planten. Bij begrazing met schapen hebben kleine diertjes voldoende tijd om
te ontsnappen.
Ik lees dat ‘Begrazen met schapen’ in Gent opgestart werd in 2010 als een soort proefproject voor
3 jaar. De stad Gent liet 2,4 km van de 27 km grasbermen in haar beheer, begrazen door schapen.
De dieren waren in mei, juni en september met hun herder te vinden op de bermen rond de
Blaarmeersen. Indien het project positief geëvalueerd werd, zou het in 2011 uitgebreid worden naar
andere bermen langs waterlopen.
In 2011 zette de Gentse Groendienst het project verder, in samenwerking met de vzw Pro Natura en
enkele stadsherders. Het te begrazen oppervlakte werd uitgebreid.
Langs de Coupure werd aanvankelijk een rasterbegrazing toegepast. Dat betekent dat de schapen
gedurende enkele weken in een beperkte zone graasden. Ze verbleven dag en nacht zonder
begeleiding op de berm. Dit leverde een aantal problemen: de schapen werden vaak opgejaagd,
wellicht door blaffende honden. De schapen raakten er door gestresseerd. Drie maal belandde er
ook een schaap in het water, en er werden schapen gestolen. De betrokken schaapherder stopte in
wederzijds overleg, de samenwerking.
Om dit te voorkomen zou vanaf 2013 gekozen worden voor begrazing met herder, en zouden er
betere voorzorgsmaatregelen genomen worden. Overdag zal de herder met zijn herdershond de
kudde langs de bermen laten grazen. Hij doet dat niet alleen langs de Coupure, maar ook langs de
A. Baertsoenkaai, de Bijlokekaai en de Henleykaai. De schapen zullen de nacht doorbrengen in een
kleine, goed omheinde nachtweide (in de Groene Vallei).
Aan passanten wordt uitdrukkelijk gevraagd:
Houd honden aan de leiband en laat hen niet blaffen naar de schapen. Dat voorkomt dat de schapen
schrikken en in paniek raken.
Geef de schapen geen brood of ander voedsel. Een normaal en gezond menu voor de dieren bestaat
uit gras en kruiden. Dat krijgen ze volop te eten op de bermen en in de weides.
Uitkijken naar de schaapherders en hun kuddes dus!!
De trol in m’n tuin is nog wat aan ’t bekomen van het ‘koude’ seizoen! Blij met elke zonne-dag, net als ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten