Ik kom langs een letser uit mijn buurt om een broek te passen. Het zag er goed uit in de webwinkel maar ik dacht dat het veiliger zou zijn om hem eerste toch te passen voordat ik enthousiast hem in mijn winkelwagen zou toevoegen. Plots wordt het aan mij gevraagd: “waarom heb je hem nu pas besloten te letsen? Hij staat in de webwinkel al langer dan één maand”. Ze had de broek opnieuw op de webwinkel gezet, want na één maand wordt een product uit de lets winkel weggehaald. Een op het eerste gezicht onschuldige vraag leidde tot een keten van gedachten in mezelf. Ik had de broek inderdaad niet eerder gezien. Waarom? Ik moest even nadenken voordat ik aan haar een eerlijk antwoord kon geven. Zo confronterend als het mocht zijn, moest ik toegeven dat ik voor de eerste keer in mijn leven een maat 42 ging passen. Even slikken.
12 jaar geleden kocht ik maat 36, het jaar daarop was het al 38 en 2 jaar later was ik al bij 40. Tot nu toe kon ik mezelf min of meer goed troosten met het excuus van “als professionele kokkin, moet je toch wel iets zwaarder zijn. Een te slanke kok komt ook niet zo betrouwbaar over”. Maar ik wou natuurlijk niet enkel gezien worden als “kok”. Dan schoot snel de volgende troost-poging door mijn hoofd, iets dat ik van een zeer toffe en knappe vriend ooit had gehoord, dat hij liever “happy fat women” had. Soms werkte dit wel. Maar soms ook niet, als ik in de “echt-goed-nadenken” mood was. Dan kwam er snel een predikend stemmeke in mijn hoofd: “C’mon, ‘happy’ én ‘slank’ valt zeker te combineren”.
De broek toch maar niet geletst. Ik had één week voordien serieus besloten om van die 20 overtollige kilos af te zijn. “Waarom nu?”, had je aan mij kunnen vragen “die kilos zijn al veel langer bij jou, had je ze ook niet eerder gezien?” - zoals bij het geval van de broek. De motivatie waar ik al lang op wacht voor stond om dé stap te zetten kwam uiteindelijk van... raad maar: ja, weer eens van mijn hondjes. Ik vrees dat ik over hen elke dag kan schrijven als er hier niet gecensureerd wordt ;-). Die schatten hebben ondertussen ook 20% meer gewicht in hun lichamen dan wat ze zouden moeten dragen. We werden door de dierenarts gewaarschuwd dat er negatieve gevolgen kunnen zijn voor hun gezondheid - dingen die we ook al lang wisten, maar die we ook moesten horen, op deze manier. We hebben van die mega dure brokjes moeten kopen - een dierenarts moet ook ergens zijn brood kunnen verdienen - en de honden mogen uitsluitend een vaste hoeveelheid van dit voer per dag eten, niets meer. Erg drastisch, ik weet het. Ik vond het nooit eerlijk om ze op dieet te zetten terwijl we alles aten wat we zin in hadden, wanneer we er zin in hadden. We konden moeilijk hun schooiende oogjes-trick weerstaan en gaven ze wat hier en daar wat extraatjes. Awel, de oplossing leek mij simpel: ik stap ook mee op dieet. Dat is het tenminste eerlijk. Voila.
De praktische aanpak had ik al lang voor mijn ogen: veel groenten eten, zoveel als ik wil, wat fruit en de rest in beperkte mate. Liefst helemaal geen granen, maar ik wil het mij ook niet te streng maken anders hou ik het toch niet vol tot het eind resultaat. Precies met die instelling van “veel groenten eten” in mijn gedachten kwam ik tot het idee om een groententaart te maken. Dat doe ik normaal gezien nooit thuis, want het is veel te veel werk om voor maar 2 mensen klaar te maken. Als we iets speciaals willen eten nodigen we vrienden uit, want voor ons lukt het wel om maar in een kwartier iets lekkers te kunnen toveren. Ik besloot om deze keer gebruik te gaan maken van de schitterend initiatief van “thuisafgehaald” (http://www.thuisafgehaald.be) en ik bood porties van mijn groententaart aan op hun site. Ik kreeg direct 2 geinteresseerden. Super, hé!! Dankzij thuisafgehaald ben ik vandaag dus gered van weer eens mijn rauwe wortelen, selder en andijviebladjes te moeten eten, misschien met een linzen soepje of boontjes. In plaats daarvan heb ik kunnen genieten van een vullende - toch low calorie! - warme en gekruide maaltijd. En nu, 5 uur na mijn avond eten, heb ik nog steeds geen “cravings” meer. Thuisafgehaald: echt een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten