Op een nog-niet-zo-zonnige vrijdagavond in mei vonden drie enthousiaste LETS-dames (Ann, Dorien en Carine) een looptrainer (Wim) om hen te helpen met hun eerste stappen als lopers. Afspraak aan Café de Kleine Kunst aan de Lousbergskaai: als daar maar geen uitgebreid cafébezoek van komt! Het valt op dat iedereen heeft een heel eigen motivatie heeft: conditie opbouwen, wat kilo's kwijtspelen, gewoon aan gezonde lichaamsbeweging doen... . We stretchen allemaal en Wim vertelt kort welke spier- en andere pijn je mag negeren en welke pijn het signaal van een beginnende blessure kan zijn: voorzichtigheid is duidelijk de moeder van de loopwinkel. We leggen er niet meteen de zweep op: "Té langzaam lopen bestaat niet!" blijft Wim herhalen. En dus gaat iedereen naarstig op zoek naar een eigen tempo waarop het comfortabel voelt om te lopen en je tegelijkertijd nog een
rustige babbel kunt doen. Gelukkig is de omgeving van de Visserij ideaal om te lopen, met een half verhard looppad dat mooi langs het water loopt. We ontdekken ook de mooie Achtervisserij: een rustig, mooi en (voor de meeste lopers) onbekend stukje Gent. Carine is zelfs zo gecharmeerd van de Achtervisserij dat ze tijdens haar jogging ei-zo-na op huizenjacht gaat! Na een mooi rondje lopen meten we ieders hartslag op: Dorien zit -zoals dat heet- flink in het rood, ook al voelt ze zich prima en krijgt de raad om het -in de eerste loopweken- toch ietsje kalmer aan te doen. De frisse wind doet ons naar truien en vestjes allerhande grijpen en tijdens het uitstretchen worden er al vlot afspraken gemaakt voor een volgend loopkwartet, want mét of zonder extra stropkes: dit moeten we beslist vaker doen!
Ann, Carine, Dorien & Wim
