Kwartet 22: Letsen op Spaanse klompjes...

Vrijdagavond 24 mei kwamen we samen voor een tapas-avond in de Patijntjesstraat. Een
straatnaam die verwijst naar het oud-franse woord “patin”, wat klompjes betekent. Vandaar de
titel. Bij Laurence echter geen klompjes te zien, wel een mooi kunstwerk van Delfts-blauwe
borden aan de keukenmuur. Ons overwegend vrouwelijk gezelschap werd versterkt door twee
stoere binken die, bij gebrek aan Spaanse zon, dan maar zelf het mooie weer maakten.
De oorsprong van de 'tapas' is omstreden, maar zeker is dat het woord 'tapa' afgeleid is van het
Spaanse werkwoord 'tapar', hetgeen ‘afdekken’ of ‘bedekken’ betekent. 'Tapa' is dan ook letterlijk te
vertalen als 'deksel'. Op basis van deze betekenis wordt vaak verondersteld dat tapas zijn ontstaan
uit de gewoonte om een drankje letterlijk met een stuk brood en/of een plakje ham af te dekken, dit
om te voorkomen dat er bijvoorbeeld vliegen in het glas zouden komen.
De oorsprong zou terug te voeren zijn tot de jaren 1500 en keizer Karel V. Onder zijn bewind vertrok

van het zuiden van Spanje om het uur een paard en ruiter naar de Zuidelijke Nederlanden
waar Margaretha van Parma zijn vertegenwoordigster was. Onderweg stopten de ruiters vaak in
herbergen om iets te drinken. Al snel werd vastgesteld dat heel wat ruiters ronduit dronken op hun
paard zaten, dus heeft Keizer Karel geordoneerd datalle herbergen in Spanje bij de drank ook
voedsel moesten aanbieden. Zodoende werd vermeden dat de ruiters enkel wijn of alcohol dronken
en geen voedsel tot zich namen. Vandaar het gebruikom (voornamelijk in Spanje) kleine hapjes,
tapas, bij de drank te serveren.
Wij hielden, braaf als we zijn, de drank beperkt.  Kwestie van de paardekracht waarmee we naar huis
moesten rijden nog in bedwang te kunnen houden. Doch de tapas daarentegen... die waren in
overvloed aanwezig. Wat kregen we op ons bord? Een glaasje van gerookte paling met
avocacomousse, heerlijk gemarineerde paddestoelen, blozende gehaktballetjes, gazpacho, een
erwtensoepje met eiermimosa, geitenkaasballetjes, krokant gebakken kokoskip, een mozzarellahapje

met olijventapenade, krokantje van zalm, gebakken chorizo met paprika, zelfgerolde sushi ... en ik
vergeet er hier nog enkele, denk ik. Het zorgde voor gretige ogen en veel gesnuffel bij de jongste
spruit van het gezelschap.
Bovendien werden al die lekkere hapjes vergezeld van een goed gesprek, een hartelijke lach, leuke
weetjes en interessante ervaringen. We reden met bolle buikjes en een goed gevoel naar huis.
‘Muchas gracias’ voor het initiatief, Laurence!