Gastblog van Johan - weekend

Zondag

Geen zaterdag. Wat zijn er veel letters, woorden en zinnen voorbij gevloeid de voorbije
dagen… ik laat het woord vandaag dan ook aan iemand anders. Het was me aangenaam en ik
hoop van u hetzelfde. Met veel plezier geef ik deze blog door aan Niels.

“`Het leven is gruwelijk, Poetie, het is een gruwelijk bestaan,' zo hoorde zij, door haar
gedachtebouwsels heen, de liefste sterveling op aarde janken. `Arm aan geldelijke
speciën en andere plezierige vreugd brengende cadeaus van het gesternte. Rijk aan
ziekte en weedom. Dat is onze staat, Poetie, onze staat. Daarom mogen wij nooit niet
getiktakt nimmer zijn om het enige wat we hebben, onszelf en malkander, duivelachtig
zeer te doen en te vermassacreren in onhandigheid het zeldzaam unieke dat wij, in dat
schijterige hondenleven van ons, hebben kunnen sparen en oppotten: het nooit vermorste,
nimmerment ineengestuikte complot van solidariteit, het op geen enkel moment naar
afbraak neigende, altijd weer schoon vredig kalm voortkabbelende gevoel en besef in ons,
de decisie en het bewustzijn van bij elkaar te horen en elkander te moeten steunen en
bijstaan.'”

Pjeero Roobjee, De thuiskomst van de thuisverlater. Leuven, 2000.