Kwartet 46: Fotokwartet Gent van onderuit bekijken

Letsfotokwartet: Gent van onderuit bekijken

Zaterdagmorgen 14 december van 10 tot 12 uur.

aanwezigen

Danny De Sy, Filip Wieme

en 3K’s (niet verwarren met K3):
Kaatje Toye, Kathleen Ramboer, Katrien Thielemans

Zaterdagmorgen 14 december om 10 uur stipt stonden 5 letsers met een passie voor fotografie klaar om Gent van onderuit te bekijken. Gent anders bekijken, in kikvorsperspectief dat leek ons wel wat. De plaats van samenkomst, Portus Ganda, bleek perfect om dit thema te behandelen. 

Onmiddellijk herkende ik 2 letsers van het fotokwartet van vorig jaar Kaatje en Filip. Filip, met de zes fototoestellen, zorgde voor de groepsfoto en weg waren we. Niets op de brug, onder de brug, langs de brug, over de brug, langs en op het water ontsnapte aan ons fotografisch oog en aan het oog van de lens. Het weer was prachtig, het licht prima, enkel de lage zon hinderde soms door met onze lens te flirten. De zonnelichtvlekjes nemen we er met plezier bij, klagen over de zon hoort niet in december. Danny je timing was perfect.

De twee uurtjes vlogen razendsnel voorbij, ik kijk er naar uit om straks mijn oogst van 239 foto’s kritisch op mijn computerscherm te bekijken. Ongetwijfeld zullen er ook deze keer enkele in de Ivago prullebak belanden. Mooie foto’s of niet, het was een fijne voormiddag en ik ben blij nieuwe letsers te hebben leren kennen. Bedankt Danny voor het initiatief.

Kathleen Ramboer

Kwartet 45: Kaarten bij Ella

Kartkwartet bij Ella, vrijdagavond 29 november 2013.

Er kwam geen whisky, geen sigarenrook, geen zonnebril, en geen smoking gun aan te pas.

Toch was de spanning te snijden op deze memorabele manillen avond.

Onder het waakzaam oog van Guy, de rasexpert die van alle kaartmarkten thuis is, en onder de supervisie van Ella, die ons allen trakteerde op een lekker drankje met een snackje, ging het van start.

Winny en Eric versus Ella en Guy was een leuke eerste ronde.

Ella en Eric versus Winny en Guy eindigde met een adembenemende finale.

Als klap op de vuurpijl was er de match van de meisjes tegen de jongens. Het was een slopende wedstrijd met ongehoorde spanning, die eindigde, jawel, in een millimeterspurt…

Kwartet 44: Gezondheidskwartet

“Gezondheidskwartet”  11/12/’13

Wat een mooie datum om bij “Lieve” in de Pacht “goed” dreef thuis te komen!

Bedankt Lieve voor je hartelijke ontvangst en onvermoeibare organisatie!!

Deelnemers en onderwerp:

Erik Robin Gezonde voeding met de voedselzandloper van Kris Verburgh

Lyra Alves Wilde kruiden voor de spijsvertering

Lieve Borgers Causale voetreflexologie

Veerle Bal Body Stress Release

Hilda Schouppe De cholesterolleugen

Je merkt het: 5 voor de prijs van 4! Lyra is zo enthousiast in het delen van haar kennis, dat ze er gewoon graag bij wou zijn! Dankjewel!

Maar eigenlijk waren we met 6… Michele was de actieve, motiverende luisteraar.

Eric heeft ons vooral willen meegeven hoe ons koolhydraat-(mis)(ge)bruik aan de basis ligt van hedendaagse ziektebeelden, daar waar men nog steeds de vetten demoniseert.

Goede vetten zijn levensnoodzakelijk! Met een eigen getuigenis werd zijn verhaal kracht bij gezet. 

Hilda ging door met een interactieve uiteenzetting over de rol en betekenis van cholesterol. Je vermoedt het al: wat men ons met angst en schuldgevoel probeert op te dringen, heeft vooral veel te maken met commerciële motieven…

Lyra nam ons mee in de boeiende en gratis wereld van de wilde kruiden. Waarom het vaak zo ver gaan zoeken, als er zoveel op jou ligt te wachten in je achtertuin of op je wandelpad? Ze spitste zich toe op kruiden ter ondersteuning van de spijsvertering.

Vanaf nu zeg je niet zomaar meer “voetreflexologie” voor wat Lieve met je voeten (en uiteraard via de voeten je ganse lichaam) doet, maar “causale voetreflexologie”! Een diepgaande aanpak die aandacht schenkt aan de verbanden in het lichaam. De liefde voor de mens via de voetjes… ze straalt ervan!

Veerle heeft zich toegelegd op de Body Stress Release methode. Via zachte manuele technieken nodigt ze het lichaam uit om zich te onspannen, zodat je eigen zelfgenezend vermogen het verder kan overnemen. Mooi!

Dankjewel allemaal voor jullie enthousiasme om deze kennis te delen!

Hilda

Kwartet 43: Badmintonkwartet

Badmintonkwartet

Een kwartet organiseren zou een fluitje van een cent kunnen zijn, dat dacht ik ook bij het versturen van de oproep ifv een badmintonkwartet, maar ... dat was het niet.

Voldoende geïnteresseerden vinden en dan een zaal reserveren bleek in de praktijk niet te werken. Dan maar andersom: eerst een zaal reserveren en dan opnieuw alle geïnteresseerden contacteren. Op deze manier lukte het dan toch! 

Toch wat spannend op de avond zelf: zal iedereen opdagen, en indien niet, wat dan.... 

Beetje zorgen maken bleek onnodig. Luc, Rudy, Bart en Katrien vonden elkaar elkaar al vlug op het afgesproken uur in 3beek. Na wat opwarmen konden we een uur badmintonnen. Voor sommigen misschien voldoende en voor anderen mocht het wat langer. Er werden echte matchen gespeeld en het was behoorlijk gelijk opgaand & dus leuk dat de 2 teams telkens aan elkaar gewaagd waren.

Van het badmintonnen hadden we toch ook wel wat dorst gekregen en wilden we graag wat verder kennis maken, maar de cafetaria van de sporthal was gesloten. We stonden al voor hetere vuren... In de buurt zochten en vonden we een café en zo konden we nog gezellig wat verder kennis maken. 

Een toffe avond gehad & we kennen weer 3 letsers bij ;^) 

Kwartet 42: Docukwartet 'Women are Heroes'

Verslag LETS docu-kwartet ‘Women are Heroes’ :

Op 6 december jl. trokken we met een all female LETS-kwartet naar de Vooruit in Gent. Daar werd, als onderdeel van het Festival van de Gelijkheid, de documentaire Women are Heroes getoond. Een verhaal over die andere heldinnen op andere continenten … daar wilden we meer over weten ... 

De Franse straatkunstenaar en fotograaf JR (°1983, precieze identiteit onbekend) trok drie jaar lang de wereld rond om portretten te maken van buitengewone vrouwen die overleven in omstandigheden die wij in het Westen amper kunnen vatten. 

JR omschrijft zichzelf als “photograffeur” : hij ‘wildplakt’ zwart-witportretten van monumentaal formaat op gebouwen, vergelijkbaar met de manier waarop een graffiti-artiest zich de openbare ruimte toe-eigent. Hij doet dit vanuit een sterk politiek en sociaal engagement, om een kritische spiegel voor te houden. 

Voor Women are Heroes reisde JR tussen 2008 en 2010 naar de sloppenwijken van Rio de Janeiro (Brazilië), Nairobi (Kenia), Monrovia (Liberia), Phnom-Penh (Cambodja) en Jaipur (India) om er vrouwengezichten te fotograferen. De foto’s benadrukken niet de armoede, maar de vitaliteit van de vrouwen. Volgens JR dragen vrouwen de gemeenschap, maar zijn mannen op straat het meest zichtbaar. De media tonen het geweld en de criminaliteit, maar de enorme vitaliteit in deze wijken blijft doorgaans onderbelicht. De foto’s werden in de wijken zelf, maar ook op diverse andere plekken in de wereld in de openbare ruimte geplakt : op de muren van kerken en moskeeën, zijkanten van bussen en treinen, op de bodem van een leeg zwembad. Overal wordt ingespeeld op de specifieke situatie ter plekke. Van het project werd een documentaire en een boek gemaakt. 

De vertoning in de Vooruit was een unieke kans om met dit project kennis te maken, vond ook Anaïs Van Goethem : ze besloot er een kwartet van te maken. Els Verheyen, Evy Van Wesemael en Marijke Cornelis schreven zich in. Nadien werd bij een natje in het café van de Vooruit geanimeerd nagepraat. 

Wat vonden we ervan ? 

Organisatorisch waren er wel wat bultjes in ons parcours : de film was verplaatst naar een andere zaal en begon een kwartier te vroeg (!). De zaal was ook vrij klein, waardoor de specifieke filmstijl – met de felle kleuren en snel bewegende beelden doet het een beetje denken aan een hiphop-videoclip – na een tijdje wel vermoeiend werd. 

Inhoudelijk vonden we het een sterk verhaal. Confronterend : zouden we het zelf kunnen ? Bewonderenswaardig ook : inderdaad echte heldinnen, die in barre omstandigheden en ondanks de eigen tragische levensgeschiedenis, de kracht vinden om zich in te zetten voor een beter leven voor de meisjes en jonge vrouwen in hun buurt. 

We waren ook onder de indruk van de empowerende kracht die van een sociaal-artistiek project kan uitgaan. De erkenning van de inzet van deze vrouwen voelde als ‘voedsel voor de ziel’ voor hen en voor de toeschouwer. Waar we nieuwsgierig naar blijven : werd er met de vrouwen nadien een band onderhouden ? 

(bron : Wikipedia)

Kwartet 41: Magiekwartet

MAGIE KWARTET     zondag 8 december 2013

Het is bekend dat nogal wat letsers openstaan voor alternatieve zienswijzen. Daarom was het ook dat, toen Lorette een magiekwartet voorstelde, er direct genoeg reacties kwamen om twee kwartetten te vullen!  Een voorstel voor een tweede datum ging niet voor velen, en daarom werd – na contact met het bestuur- beslist om twee kwartetten ineens te organiseren. Een in de keuken en een in de living. Moet kunnen. Maar er kwam één afzegging op het laatste moment, en na een nood-oproep kwam Veerle bij met haar twee zonen. Toen waren we met 2 x 4 kwartetters plus 2 voor een namiddagje kaartlezen, pendelen en astrologie. 

We hebben dan allen samen aan de gelukkig grote tafel in de living gezeten - bij de brandende open haard- , terwijl er een dessert-buffet op de keukentafel stond, waar iedereen zichzelf kon bedienen.  De jongens waren gelukkig met de vele strips en een Harry Potter film in het vooruitzicht.

Iedereen legde uit wat zijn band met een of andere magische techniek was. Voor sommigen was dat pure interesse, anderen hadden al iets meer ervaring of er zelfs voor gestudeerd. 

We begonnen het rondje met Wim, die met een set Lenormandkaarten het komende jaar uit de doeken deed voor Astrid. Daarnaast doet Wim ook algemene leggingen, altijd met de nodige zelfrelativering en kritische ingesteldheid. Ik geloof dat hij gerust eens thuis wil komen doen voor geïnteresseerden die er niet bij konden zijn. 

Na de kaarten schakelden we even over naar het pendelen. Astrid legde uit dat het materiaal niet veel uitmaakte, en zij pendelde met een tangetje om houtskool mee te grijpen!. Enkele reserve pendels van Lorette kwamen op tafel, waarmee we allemaal eens konden proberen. We leerden van Maya de pendel ‘kalibreren’ met onze geest en vervolgens het antwoord vragen op specifieke dilemma’s. 

Veerle vertelde over haar ervaring die ze had met persoonlijke voorspellingen, welke na verloop van tijd toch alle waren uitgekomen. Zij had die middag haar twee zoontjes bij, die af en toe nieuwsgierig mee kwamen kijken naar die volwassenen met hun kaarten en slingers.

Marijke was uit Hansbeke gekomen omdat zij als beginner een interesse had in tarot, waarover ze nog volop een boek aan het lezen was. Peter had dan weer een set Siciliaanse kaarten, maar helemaal geen  handleiding om die te interpreteren. Hij moest dan ook toegeven dat hij er voorlopig niet veel mee kon doen dan een gezelschapsspel. 

Maya gaf een deskundige uitleg over de werking van pendels. Zij is ook geboeid door astrologie. Daarna legde Lorette de kaarten voor wie dat wilde. Lorette gebruikte een heel snelle legging, met een dynamische, intuïtieve manier van interpreteren. Zij had die aanpak geleerd van haar grootmoeder, die de gewoonte had regelmatig de kaarten te consulteren. 

Het was een aangename namiddag met een goede bende. Uiteraard werd er best wat afgelachen en over zeer gewone dingen gepraat. Maar magie bleek een ideaal centraal thema om dat allemaal te binden .

Kwartet 40: Geloof of bijgeloof?

Het was zeer gezellig.  Geloof of bijgeloof, geluk of ongeluk,... het kwam allemaal ter sprake in onze bijeenkomst bij mij thuis.

Vrijdag de 13de ! Een symbolische datum of een gewone start van het weekend ?  In de gezellige woonkamer van Ann verzamelden de Letsers (Ann - Bart - Maya en Hilde) om rond de salontafel hun meningen uit te wisselen over bijgeloof, kaarten leggen, horoscopen en ascendanten ... Kortom, een plezierige Dertiende met een soepje, geitenkaasje, chips, zwarte chocolade en boterkoeken ! 
We kijken al uit naar een volgende vrijdag de 13de ! 

Kwartet 38 en 39: SWING-Jazz-Barbershop Belcirque-dubbelkwartet

SWING-Jazz-Barbershop Belcirque-dubbelkwartet

14 december 2013 in De Walrus

Omdat team en samenwerking belangrijk is, hebben we besloten een collectief verslag te schrijven voor ons dubbel kwartet in de Walrus.  - Er ontstaat even verwarring in de tekst – Anja wil de lezer alvast waarschuwen voor een eventueel onsamenhangend geheel...

        ... dus neemt Jill het over...

omdat Anja de hik heeft. Het is geen zatlappershik want ze drinkt vanavond bier noch wijn, doch vlierbessenbionade.

Op het podium van dit gezellig en bomvol café staat een wellustig pauwvrouwtje vergezeld van 3 ranke deernes en één jonkheer...

        ... prachtig te zingen, soms a capella, ... Swingend.

En wij zitten op ons stoeltje, met z’n achten rond de tafel en hebben besloten om onze 2 kwartetten toch maar te mixen want ‘t zou nog al te zot zijn, 2 letskwartetten in 2 verschillende uithoeken van één en ‘t zelfde café die af en toe dan eens kunnen zwaaien naar elkaar. vandaar... De Walrus had ons tafeltje gereserveerd vlak voor ‘t podium. Vandaar... smelten al onze woorden door elkaar.

Dit stukske tekst, geef ik, Els, nu door, in de hoop dat er hier één musicologisch getinte letser tussen ons zit in de groep omdat deze Swing-Jazz-Barbershop Belcirque meer dan alleen goed applaus verdient...

Aldus de pen voor Bart...

        ... die helaas het musicologisch inzicht ontbreekt de eerder aangeduide analyse te volbrengen en slechts zijn tevredenheid over gezelschap en optreden weer te geven...

en de pen snel weer doorgeeft aan...

        Marleen, gediplomeerd musicologe maar jammer genoeg niet gespecialiseerd in het genre van de avond. Om de kwaliteit van het jazz-kwintet te beoordelen hoef je geen 4 jaar opleiding te hebben gevolgd. Het samenspel maar vooral het entertainmentsgehalte van het ensemble is GRANDIOOS!!!

       ... waarop Farhad antwoord: “Ik vond het goed” 8/10 :-)

De Dames op het podium brachten ambiance én kwaliteit, bespeelden naast hun pittige zanglijnen nog talrijke instrumenten. De contrabassist bleek ‘nieuw’ in hun gezelschap, waardoor hun repertorium nog beperkt was, maar niettemin fantastisch! En dan nog vele letsers ontmoeten rond de tafel: De avond kan niet stuk!

Veerle

    Veel meer swing dan jazz en die schwung zat er meteen in. Leuke stemmen/samenhang, uplifting instruments...

Meer moest dat voor mij niet zijn.

Line

        ... bedankt Line, voor je grandioos idee! De blocnote is rondgegaan. Onze woorden zijn nu versmolten in deze, naar mijn oordelen, toch bindende tekst, samen gegoten in ’t café De Walrus...

kwartet 1:

Bart Kunz

Line Staelens

Jill Toussaint 

Els D’Haene

kwartet 2:

Veerle De Brant

Marleen Martens

Farhad 

Anja Nuttin

Kwartet 37: Designmuseum

Design museum-kwartet.

Op zondag 15 december bezochten Kaat, Els, Marijke en Anaïs ‘Gelinkt, De collectie netwerkt’ in het Design museum Gent.

Deze tentoonstelling bestaat uit de persoonlijke selectie van Lieven Daenens, eredirecteur van het museum. De te bewonderen topstukken werden tijdens zijn leiding tussen 1974 en 2013 verworven. Ze worden gelinkt aan objecten die van buiten het museum komen.

We beslissen ter plekke om op zoek te gaan naar ons favoriet designvoorwerp.

Kaat en Els zijn laaiend enthousiast over een opvallende tafel uit 2009. De ‘Book Table’ van de onconventionele Nederlandse ontwerper Richard Hutten is gemaakt van boeken en hars.
Volgens de suppoost van dienst heeft het stuk nogal wat bloed, zweet en tranen gekost tijdens de plaatsing  in het museum: het zou wel 300 kilo wegen.

De speelse en uitbundige Proust fauteuil (1973) van de ontwerper Alessandro Mendini wordt door Els zeer bewonderd. Helaas mag ze de zetel niet uitproberen. Mendini wilde met dit meubel een statement maken. Hij vond dat er in het design overdreven veel aandacht ging naar het functionele en vernieuwende. De Italiaanse ontwerper combineert een oud barok zetelmodel met een decoratie geïnspireerd op neo-impressionisme.

Anaïs zou graag de glazen containers uit 1938 van Wilhelm Wagenfeld in haar bezit hebben. Praktisch en mooi! Wagenfeld is een belangrijke Duitse industriële ontwerper die zijn hele carrière lang trouw bleef aan de moderne idealen van het Bauhaus. Hij ijverde voor goede en goedkope industrieel vervaardigde serieproducten. Zijn modulaire glazen containers zijn compact, stapelbaar, sterk en daarbij ook nog mooi genoeg om op tafel te staan. Ze waren enorm succesvol en kenden veel navolging, later ook in plastic.

Na de inspirerende, leerzame en esthetische ervaring van dit museumbezoek genieten we nog van een vriendschappelijke babbel bij een lekker kopje koffie of thee.

verslag: Anaïs Van Goethem

kwartetdeelnemers

Anaïs Van Goethem

Els Verheyen

Kathleen Ramboer
Marijke De Lange

Kwartet 36: Creakwartet

Za 7 dec, 15h: Creakwartet

Met een zak vol schapenwol, m'n viltnaalden, en een gevilte bol, trok ik
zaterdag 7 dec naar het appartement van Debbie. We hadden afgesproken voor
een creatief kwartet om 15h.

Door een misverstand bleek de 4e persoon van ons kwartet op het laatste
moment toch niet van de partij. Het werd dus een kwartetje met 3 (is dat
dan een 'triplet'? Of bestaat daar een andere naam voor???). We lieten het
niet aan ons hart komen.

Katja bracht een heleboel kleine spulletjes mee, om oorbelletjes en
juweeltjes te maken. O.a. voor haar dochtertje, die daar een grote fan van
is. Daarnaast had ze blijkbaar een heleboel spulletjes niet bij, maar dit
werd snel verholpen door Debbie, die een heel arsenaal aan creatieve
materialen in voorraad had.

Debbie had diverse crea projecten op stapel staan. Buiten haar meeweten om
ingeschreven voor een markt door haar moeder (samen met haar moeder),
stond haar nog een drukke creaweek te wachten. Knippen van stroken
jeansstof van afgedankte jeansbroeken, maken van originele kadoolabeltjes,
tussendoor tonen van allerlei afgewerkte crea- en handwerkprojecten,...
Beweging en inspiratie troef. Het naaien aan de naaimachine werd even 'in
de wacht' gezet, om het samenzijn niet onder te dompelen in het ratelende
lawaai van deze machine.

Ik (Hilde) werkte aan m'n viltbal, met de bedoeling die zo groot mogelijk
te maken. Een doorgaand prikken met de viltnaalden, een repetitief
geduldwerkje van lange adem. Maar in een gezellig en inspirerend
gezelschap is dat nog zo leuk.



Na een gezellig samenzijn, met uitwisseling van allerlei leuke ideeën, en
nog even bewonderen van het leuke en ruime appartement, werd de namiddag
afgerond. Nog onafgewerkte spulletjes werden opgeruimd en ingepakt... voor
een volgende keer... Een volgend kwartet?

Kwartetgroepje:
Debbie Desmet, Katja Callebaut, Hilde Bradt

Kwartet 35: Vilt-kwartet

vilt-kwartet op donderdag 12 december.

Aisja, Lut, Caroline en ik zijn donderdag aan het vilten gegaan.

Wat alles zo fijn maakte was dat Caroline een zelf gebakken cake mee had zodat de sfeer er al volledig in zat.

Vilten is voor de eerste keer een spannende gebeurtenis, wel hadden de meesten al eens gevilt en hadden dan ook zelf gemaakte viltwerkjes mee.

Na even samen zitten met thee en cake beslisten we om kerst-bloemen te vilten.

Zo gezegd en zo gedaan dus, elk maakte een tweelingbloem die je als versiering overal kunt plaatsen waar je maar wilt.

In het begin gaat het heel zachtjes met de wol maar naarmate het proces van het vilten vordert moet je meer en meer kracht zetten.Op het einde ging toch iedereen met een heel tevreden gevoel naar huis en we leerden elkaar beter kennen en waarderen.

Bedankt Aisja, Lut en Caroline, om mee te doen, het was heel gezellig.

Weeral een paar mensen waar je je een gezicht bij kunt voorstellen als ze voorbijkomen op de letsmails.

groetjes,

tine

Kwartet 34: Creatief Kwartet

Creatief kwartet met Debby, Lieve J., Lieve D.B. en Indra

Zondag 7 december

Het was meteen duidelijk bij ontvangst, Debby, de gastvrouw van dienst, is een creatieve duizendpoot. Ze is vooral bedreven in het recycleren of liever transformeren van oude t-shirts in een badmat. Ook versleten jeans tovert ze om in een plaid of lappendeken. Deze namiddag breit ze restjes wol op om er een kussen van te maken. Ik ben vooral gefascineerd hoe ze een bol garen uit één stuk verkrijgt door een t-shirt handig te verknippen. Debby demonstreert haar kunnen en vertelt honderduit.

Lieve D.B. is bezig aan het breien van ragfijne kousen. Je ziet het verschil haast niet met aangekochte. Echt professioneel. Daarnaast haakt ze engeltjes en sneeuwvlokjes voor aan de kerstboom (€4 ofte 12 stropkes, een beetje reclame kan geen kwaad ;-). 

Hiermee staat ze jaarlijks op een kerstmarkt. Verder komen we te weten dat ze in de loop der jaren tweedehandskledij heeft leren appreciëren, sinds ze vrijwilligerswerk doet in een opslagplaats voor afgedankte spullen die een 2^de leven verdienen.

Aan de creatieve tafel zit ook Lieve J. die het liefst 3-dimensionele stukjes weeft maar zich vandaag toelegt op het breien van ‘mitainekes’, nl. handschoenen zonder vingers. De kleurencombinatie bruin-oker is heel erg geslaagd, en er zit reliëf in, alleen zijn beide wanten niet gelijk maar niemand die dat ziet. Kortom, het is een pièce unique. En warm zullen ze in ieder geval zijn! Lieve heeft ook het ABC voor haakwerk van Phildar bij. Komt goed uit, want Indra wou net haar onkunde wat haken betreft wat bijschaven.

Ik, Indra, geef mijn ogen de kost en doe tal van ideeën op voor als ik ‘eens veel tijd heb’. Al heb ik geen groots project, ik heb wel een ouderwetse breitas bij. Met een oude haaknaald en wat breiwol probeer ik verschillende steken uit: de halve vaste, losse en vaste steek, het half stokje, stokje en dubbel stokje. Na 2 uren heb ik een minuscuul schaamlapje bijeen gehaakt en ga ik tevreden naar huis met wat ik bereikt heb. 

Opzet geslaagd!

Kwartet 33: Saunakwartet

Als beginnend letser lig ik natuurlijk op vinkeslag om andere letsters te ontmoeten en hun ervaringen te horen.  Toen er een voorstel kwam van Karine om een sauna-kwartet te vormen, gingen al mijn suske-wiet’s af en zo  klonk het ook bij Debby en Griet.   We strekten onze vleugeltjes en wijle weg dus….voor een namiddagje in de Aqua Azul in het Drongenhof in Gent. 

Ik vraag me toch af hoe/of we met 4 vrouwen er zullen in slagen om de stilte-uitnodiging in de sauna te respecteren…?   Onderschat hoe goed vrouwen er in slagen om meerdere taken te  combineren…f l u i s t e r e n  is de boodschap !

 Terwijl half Gent zich ofwel te goed doet aan het lekkers en fijns op de Lets-trefdag, ofwel op pakjesjacht is….liggen wij dus te genieten in het bubbelbad, te stomen in een marinade van eucalyptus en munt, en te pocheren in een weldoende sauna.  Ons velletje hangt nog net niet op onze tenen.  Bij sommigen kleurt het echter wel goed rood ! Consumeren..? Nee hoor, niet voor ons!  Alhoewel…de innerlijke mens heeft toch ook zo zijn verzuchtingen…

Tijd voor iets lekkers dus!  Fijn dat het theetje of ander lekkers nog zo goed smaakt als je het in gezelschap van tot-dan-onbekende-fijne-mensen kunt genieten. We delen het wonderlijk geestige van Lets, wisselen interessante tips uit (van teennagels gezond houden tot  taarten bakken met natuurlijke suikers …) en genieten van de sereniteit in dit toch wel unieke saunamonum(G)ent.  We zijn het er over eens dat zo’n kwartet toch wel een schitterende manier is om verrast te worden door de ontmoeting, te mooi bijna om slechts één maand te duren.

We houden ons netjes aan de voorgeschreven saunaduur en ronden omstreeks 17h ons bezoekje af. Na 3h verwennerij hebben we het gevoel dat ons lijfje en zieltje uitgerust, gevoed en gesterkt zijn voor de eindspurt van het jaar.  

Dankjewel Karine, Debby en Griet voor de gezellige namiddag! 

Verslag; Nancy

Kwartet 32: Badmintonkwartet 2: the sequel

Badmintonkwartet 2: the sequel

Omdat het de eerste keer al leuk was, kwam er een tweede editie van het kwartetbadmintonnen. Even vissen in de ondertussen ontstane pool van badmintongeïnteresseerde Letsers levert al snel meer kandidaten dan nodig. Nu blijkt badminton een nationale sport in Gent, want in de acht geselecteerde sporthallen is amper een veldje vrij te vinden. Geen idee of het ligt aan de (laatste werkweek)dag, de (bijgelovigenonvriendelijke) datum of het (late) uur, maar op vrijdag de dertiende van negen tot elf uur 's avonds is er (wat een geluk!) nog veel plaats in sporthal Bourgoyen. Aan de Stad Gent kan dit dipje in de sportbereidheid van de Gentenaars in ieder geval niet gelegen hebben. Terwijl we elkaar opwachten in de inkomhal zien we hoe de sportdienst bij middel van kleurrijk promotiemateriaal ons allen aanmoedigt 'elke dag een half uurtje te sporten behalve wanneer we het druk hebben... dan een uurtje!' We hebben sowieso ingeschreven voor twee uur en de meesten onder ons blijken daar aan het einde van de week - de sportdienstlogica volgend - wel aan toe. Enkelen net niet meer. Want wat doet een mens best na een uiterst drukke week op een vrijdagavond wanneer de temperatuur tegen het vriespunt aanschurkt en de zon al lang is ondergegaan? 'Toegeven aan de vermoeidheid en als een pudding ineenzakken in de zetel,' laat een annulerende kwartetster weten. Een andere kandidaatkwartetter moet bij thuiskomst meteen in die zetel in slaap gevallen zijn - we hebben hem gehoord noch gezien. En zo betreden weerom vier moediger Letsmeppers de badmintonarena om de restjes weekenergie eruit te slaan. 

Met het kwartetverslag in gedachten suggereert een Letsmepper van het eerste uur een originele opwarmoefening: badmintonnen met meerdere pluimpjes tegelijkertijd. En zo vliegen die wit en geel, plastiek en gevederd als confetti door de lucht en komen de spieren al snel los. Laat een stel onbekenden een uur of wat badmintonnen en er komt een moment dat ze gaan uitblazen op een bank om kennis te maken, om over LETS te kletsen en het over de strijk te hebben - de heren althans. Tot er een het weer voelt kriebelen.

Twee uur badmintonnen leek bij aanvang (te) veel, maar uiteindelijk komen we tijd te kort. Zelfs een partijtje speedbadminton in de laatste vijf minuten kunnen we niet afmaken om bij gelijk spel alsnog een winnend team te kunnen aanduiden. Terwijl het badmintonnet onder onze neuzen wordt neergehaald, hebben we toch een duidelijke uitkomst: 'dat was leuk'. En bovendien gaan we met meer energie en goed warm weer naar huis. De afwezigen krijgen ongelijk...

Sloegen de pluimpjes over, onder en in het net: van groot naar klein: Stefan, Patriek, Geert, Sabine (en met dank aan de iets later gearriveerde, het kwartet met technische assistentie aanvullende, ervaringsdeskundige Danny). 

Kwartet 31: Jonathan Livingston Seagull

Kwartet Jonathan Livingston Seagull

Al de ganse dag kijk ik uit naar de verfilming van mijn lievelingsverhaal. Ik wist niet dat het ooit verfilmd wàs, maar kijk: is mij daar toch een Letster Carine Blondeel die op de valreep een kwartetje samenroept om de film Jonathan Livingston Seagull te bekijken. Ongelofelijk, Lets overtreft mijn stoutste verwachtingen!

Het is wat reppen en rennen naar het verre Evergem, maar met een half uurtje vertraging geraak ik toch nog op tijd. Het haardvuur knettert, de thee staat warm, en het is onmiddellijk gezellig bij deze 3 onbekende dames. Of toch niet zo onbekend? Was dat niet Anja met wie ik al eens onkruid heb gewied? Jawel, en ook zij bleek het verhaal te mogen. Marleen kent het niet. Zij was avontuurlijk genoeg om naar een onbekende film te gaan met 3 onbekenden.

En zo duiken we in vogelvlucht in de traagheid van dit intussen tot cultfilm geworden tijdloze verhaal. En ik zweef. Zelfs de technische mankementjes van de beeldbuis halen mij niet uit mijn roes. 

Na de film nog thee en nakletsen. Ik moest er als eerste vandoor. Tot mijn spijt, want het was er echt gezellig. 

Tot een volgend treffen, beste Letsgezellinnen.

Kledingruilbeurs en Repair Café

Kledingruilbeurs en Repair Café op 1 december samen met het GMF

Er was juist genoeg volk op het repaircafé. Op een bepaald moment was het aanschuiven, maar uiteindelijk werd iedereen toch geholpen, denk ik. In onze kledij-ruil-winkel was het de komende en gaande vrouw en ook enkele mannen bezochten ons. Ongeveer 70 stukken zijn geruild, kledij en boeken samengeteld. De meeste mensen hebben iets kunnen op de kop tikken. Er waren een zes of zevental letsers, bij de ruilers, nog andere dan ons gevieren, bedoel ik.

Van ander publiek was er ook redelijk wat interesse, want de meesten moesten toch hun beurt afwachten bij de reparatie stand.Enkele mensen hadden spijt dat ze geen kledij bijhadden om te ruilen. Eén dame was ontgoocheld omdat haar uitgekozen truitje door iemand anders was weggekaapt terwijl ze naar huis was om ruil-gerief.We hebben heel goed samengewerkt. Iedereen is blijven helpen opruimen. Het niet-geruilde zomergerief gaat naar een weeshuis “KIVUVU” in Congo, waar een vriendin vrijwilligster is. Wat dan nog overbleef hebben we naar de sociale dienst “SIVI” gebracht, in de maïsstraat.

Met enkele verbeteringen door de opgedane ervaring, zeker voor herhaling vatbaar ! Misschien met nog wat extra aanbod , bijvoorbeeld iemand voor kleur- en stijladvies, een ludieke modeshow,....... Misschien ook eens werk maken van een lets-beurs voor kledij, accessoires en boeken (die hadden ook veel succes!). Blijkbaar zijn er een aantal letsers die hierom vragen en hopen zo hun kast op te ruimen en hun stropkes wat te kunnen aanzuiveren.

Lut Coene.

Kwartet 30: Massagekwartet

Massagekwartet

Op donderdag 5 december vond het massagekwartet plaats! Rond zeven uur belden Wim, Mia en Wieneke aan bij het huis van Lisy in het Rabot. Na een eerste kennismaking, werden de meubels in de living aan de kant geschoven en op elkaar gestapeld, zodat er twee mobiele massagetafels konden worden uitgeklapt. De bedoeling van het massagekwartet was dat we zouden samenkomen met twee ervaren masseurs en twee mensen die graag wilden masseren, zodat de ‘ervaringsdeskundigen’ hun kennis konden delen met de ‘leergierigen’. 

Maar enkel Lisy had geen kennis van massagetechnieken.  Mia gaf eerst een korte uitleg over het voelen van je aura en energiestromen in je lichaam. Daarna besloten we duo’s te vormen om elkaar te masseren: Wim begon met een massage voor Mia en Wieneke begon met het masseren van Lisy. Ondertussen verwarmde de gaskachel de ruimte en werd er een ontspannend muziekje opgelegd. Na een dik uur massage, werd er omgewisseld. Lisy probeerde eerst wat te imiteren van wat ze gevoeld had tijdens de massage die ze zelf gekregen had, maar ging uiteindelijk haar eigen weg. 

Als afsluiter dronken we een thee’tje (zonder Mia want die moest terug naar haar kindjes), en babbelden we nog wat na om uiteindelijk helemaal ontspannen naar huis te gaan/ te gaan slapen. Een zeer relaxed kwartet! 

De LETS-Geschenkmanden

Eigenlijk is lets een heel mooi initiatief! Telkens opnieuw weer ben ik verrast door de talenten die aanwezig zijn in de letsgroep. Talenten op alle mogelijke vlakken!

Op 16 juni 2013 deed Katja via de mailinglijst volgende oproep:

Hallo creatieve letsers

Mensen vinden het vaak moeilijk om een origineel cadeau te vinden of hebben geen tijd om op zoek te gaan of niet genoeg centjes...

Vandaar het idee om samen een cadeau-mand te maken (voor stropkes) met spulletjes die we zelf gemaakt hebben. Iets wat niet te groot is zodat het verwerkt kan worden in een mand, met lange houdbaarheidsdatum indien het om voeding gaat en iets wat niet té veel stropkes vraagt per deelnemer zodat het nog realistisch blijft. 

Wie interesse heeft om hier aan mee te werken, laat maar weten. Dan kunnen we samen wat brainstormen en komen we zeker tot een tof resultaat .

Een tiental mensen reageerden enthousiast. Er werd ernstig vergaderd, creatief gebrainstormd en goed gelachen. En ondertussen,  een aantal bijeenkomsten verder, werden de ‘geschenkmanden’ gelanceerd. Een aantal manden rond een bepaald thema waarin de deelnemende letsers op creatief en culinair vlak het beste van zichzelf geven. Daarbij hoort ook heel wat organisatie: fotootjes op de webwinkel, een heus ‘winkeltje’ in het centrum van Gent en recent ook afhaalpunten in de verschillende Gentse deelgemeenten. En een naam: het Geschenk Team.

Wij hopen dat de geschenkmanden een vaste waarde kunnen worden in de letsgroep.  Het is een origineel cadeau om te geven. We doen ons best om het aantal stropkes per mand zo democratisch mogelijk te houden. De euro’s per mand zijn beperkt omdat je enkel de prijs van de ingrediënten betaalt.  Bovendien kunnen de creatieve letsers op die manier iets makkelijker stropkes ‘verdienen’. (zij konden hun zelfgemaakte spulletjes niet meer onder de aandacht van de andere letsers brengen via de mailinglijst omdat enkel nog spullen met een beperkte houdbaarheidsdatum op de mailinglijst mochten komen).

Het initiatief beperkt zich uiteraard niet tot de huidige leden. Het zou natuurlijk ook leuk zijn mochten nog meer enthousiaste letsers zich bij het ‘Geschenk Team’ aansluiten!  Er is zoveel creatief en culinair talent aanwezig in letsgroep!

De eerste manden werden ondertussen verletst en de reacties zijn erg positief! 

Foto’s:

Kwartet 29: Filmkwartet 'Avant l'hiver'

Filmkwartet: 'Avant l'hiver'

Afgelopen zaterdag wist ik terug enkele letsers (Nadia, Maartje ofte Tine en Katrien DB) warm te maken voor een filmkwartet, in feite was het een kwintet, maar één deelneemster (Corinna) ging mee voor de fun omdat ze al twee kwartetten had gedaan. En ‘fun’ hebben we zeker gehad. Hoewel de film in de pers lovende kritieken krijgt, waren de meningen bij de letsers toch verdeeld. Niet iedereen vond het verhaal even geloofwaardig (hoewel we het er ook over eens waren dat de werkelijkheid vaak de fictie overtreft in onwaarschijnlijkheid). Avant l’Hiver is de nieuwste prent van Philippe Claudel met als hoodrolspelers Daniel Auteil, Kristin Scott Thomas, Richard Berry en Leiïa Bekhti. Iedereen was het er wel over eens dat dat allen keigoede acteurs zijn, zoals gewoonlijk in films waren de vrouwen heel mooi en de mannen wat minder, maar die moesten het dan weer van hun charmes hebben. De film was goed gemaakt, mooie fotografie en prachtige muziek (oa Me ciamo no Mimi uit La Bohème… of was het uit La Traviata ? ;-) )

Ik vond de volgende recensie van de film en zou het zelf niet beter kunnen vertellen :
Een overwerkte chirurg ondervindt na de ontmoeting met een mysterieuze vrouw dat zijn leven op routine en rede steunt. Wat volgt is geen klassieke midlife-crisis, maar een door onbestemde verlangens gestuurd zoeken naar een manier om het leven te voelen in plaats van het te overdenken. Protagonist Paul (Daniel Auteuil, wars van ijdelheid) vervreemdt langzaam van zijn omgeving, maar ook van zichzelf.

Schrijver en filmmaker Philippe Claudel beschrijft deze mannelijke (r)evolutie sierlijk en romanesk. Het overdachte scenario verweeft het drama mooi in dagelijkse gebeurtenissen, waarbij de onvoorspelbaarheid groot is maar elk voorval desondanks weinig verrast. De psychologische uitdieping vloeit ongemerkt voort uit schijnbaar banale taferelen.

Het is echter niet alleen de penopauze die de dienst uitmaakt. Ook de mensen rondom Paul blijken iets onder hun pantser zitten hebben. Ek personage wordt in een andere mate ontbloot. Kristin Scott Thomas verweert zich dapper tegen het wat stereotiepe gegeven van verveelde doktersvrouw die ontrouw vermoedt.

Een boeket rode rozen zorgt al snel voor een eerste weerhaakje in de plot, maar los daarvan voelt de film aanvankelijk wat mak en filmisch weinig markant aan. Avant L'Hiver blijkt je met zijn gestroomlijnde vertelling echter snel voor zich te winnen. De zoektocht van een wat verdwaasde zestiger naar een houvast in zijn leven en het daarbijhorend kijkje op het doen en laten van een gezin uit de hogere middenklasse, biedt verteerbaar maar in zekere zin toch urgent kijkvoer, in de traditie van een aantal grote Franse cineasten.

De indringendheid van zijn debuutfilm Il y a longtemps que je t'aime blijkt nogmaals moeilijk te evenaren, maar het is duidelijk dat Claudel wat te vertelllen heeft en dat wellicht nog enige tijd zal blijven hebben.

Door de verrassende ontknoping op het einde van de film bleven wij kwartetters wat verdwaasd achter in de cinemazaal. (foto 1 – P1010269).

Daarom werd besloten de film wat te herkauwen onder het nuttigen van een natje en een droogje, dat vonden we, na een gezellige wandeling door het centrum van Gent, in het reiscafé Mosquito Coast, alwaar de namen van de chocomelk wel héél exotisch klinken. (foto 2 P1010271).

Zoals dat gaat op café, werden behalve de film en de laatste letsnieuwtjes ook de grote dingen des levens besproken, daarmee was het plots wel heel laat geworden, en begonnen de oogleden zwaar te worden en werd al eens wat gegeeuwd. (foto 3 P1010273).

’t Was alweer een fijn kwartet, we hebben ervan genoten !

Conny