Water, soep en muziek,
in die volgorde
Hee misschien komt het
toch allemaal in orde met die haan. En wel dankzij LETS, het mag gezegd worden.
Ik heb intussen al veel reacties gekregen op mijn zoekertje naar een onderkomen
voor de beestjes en er zitten enkele heel interessante bij. Ik ga hier nog niet
teveel verklappen zolang het allemaal nog niet zeker is, maar u mag rekenen op
een staart aan dit verhaal.
Vandaag heb ik niet
teveel nuttigs uitgespookt – gisteren blijkbaar te hard 1 mei gevierd. Je kan
zo van die dagen hebben, dat je opstaat en voelt: nee, vandaag zit het er niet
in. Begraaf alle grootse plannen tot morgen en hou je aan het strikt
noodzakelijke. Zo was het dus deze ochtend. Soms helpt sporten in zo een geval
en om toch ietwat de lethargie te bekampen, trok ik naar het
Rozebroekenzwembad, een leuke, recente aanwinst voor de sportinfrastructuur van
de stad Gent. Ik hou wel van de grote open ruimte van die hal, zeker als er af
en toe een streep zonlicht binnenvalt. Wat het zwemmen betreft, is het grote
voordeel van de Rozenbroek over de andere zwembaden dat ze een 50-meterbad
hebben. Niet dat ik als een torpedo door het water klief, meer dan een
eenvoudige schoolslag komt er bij mij niet uit, maar ik vind 25 meter altijd zo
kort. Het lijkt wel alsof je heel de tijd aan het omkeren bent, maar een keer
echt doorzwemmen komt er niet van. Een lengte van 50 daarentegen, dat is net
goed.
Weer thuisgekomen maakte
ik een Chinees soepke. Heb geen flauw idee hoe je dat precies moet doen, maar
ik improviseerde vandaag met vlug-klaaringrediënten. Omdat ik hier op de blog
nog recepten heb zien staan, deel ik het met u.
Soep die lijkt alsof ze Chinees is
- Twee zakken voorgesneden wokgroenten uit de Lidl
- 3 à 4 liter water
- Vijf bouillonblokskes
- Veel boter (een ketterij, de Chinese keuken kent dat niet eens)
- Pikante pepertjes
- gember
- Sesamolie (dat is het geheim: gooi bij om het even wat, en het
smaakt Oosters)
- Sojasaus
- 6 geperste knoflooktenen
Ik had er geen in huis,
maar als je bij het bovenstaande nog wat Chinese paddestoelen gooit (shiitake)
en eventueel eiwit door de soep roert om het op kleine sliertjes te laten
stollen, dan begint het er verdomd overtuigend uit te zien.
Tegen acht uur ’s avonds
had ik bij me thuis repetitie met mijn gelegenheidsgroepje, dat naast mezelf
bestaat uit Jacqueline en Brigitte, twee bewoonsters van de Machariuswijk, en
buurtwerkster Nadine. Zij zingen en zorgen voor accordeonmuziek, ik speel
vooral piano. Op een hoogst onverdienstelijke wijze, dat heb ik al gezegd, en
dus helemaal niet zoals André Brasseur. Maar vandaag begon het samenspel op
iets te lijken, zodat ik zelfs begin te vermoeden dat het optreden best amusant
gaat worden. We spelen wat up-tempo Franse chansons, een paar Engelstalige
klassiekers en hier en daar nog een verrassing. Uiteraard zijn jullie allen
uitgenodigd te komen kijken. Het optreden is deze zondagnamiddag al, in de
Herberg Macharius, een plek die niet onbekend is binnen de LETS community.
Wie weet tot daar, en in
elk geval tot morgen voor nieuwe post.
