Toen ik de vraag van Wim las of
er niet iemand een strijkkwartet wou organiseren, heb ik onmiddellijk
toegehapt, temeer omdat dit reeds in mijn gedachten zat. De
deelnemers waren vlug gevonden :Wim, Lucette, Marleen en ikzelf. Om half drie
arriveerden de lustige strijkers. Wim wilde een hemd en broek leren strijken
volgens de regels van de kunst, geen probleem met 3 volleerde strijksters in de
buurt. De andere meisjes hadden gewoon hun strijk bij. En er werd lustig
gewerkt en gelachen met uitzicht op de mooie Portus Ganda. Na de inspanning was
het tijd voor een frambozentaartje met koffie en er werd lustig bij
gefilosofeerd over allerlei interessane onderwerpen. Mijn indruk was dat het
voor iedereen even aangenaam was. Rond 17 uur werd het kwartet beƫindigd.