Kwartet 14: Nerveuze vrouwen...

Op 8 december spraken we met 4 vrouwen af bij de tentoonstelling "nerveuze vrouwen" .

Nieuwsgierig (een vrouwelijke eigenschap?) gingen we de ruimte binnen. Een echte aanrader! Het is enerzijds een "serieuze" tentoonstelling (de geschiedenis van de psychiatrie komt aan bod) anderzijds is het een lichtvoetig geheel met knipogen naar mens en maatschappij. Kunst en waanzin worden "zusterlijk" naast elkaar gesteld. Waarheid en waan doorkruisen elkaar. Om de hele verzameling te bekijken is best wel veel geduld nodig : het duurt een tijd om alle werken in je op te nemen. Maar uiteindelijk is het echt wel een inspirerende activiteit. We voelden een "positieve nerveuzigheid" tintelen!

Achteraf samen nog een koffietje of warme chocomelk in het cafetaria om na te praten... 

Michelle, Corinna, Sylvie, Leen

Kwartet 13: Ontbijten en dan wandelen

Is er een betere manier om kennis te maken met je medeletsers als aan een overheerlijk ontbijt?
In een zeer gezellig huisje in een verborgen parel aan de Brugse Poort genoten we van de smeuïge smaak van de Griekse yoghurt  aangevuld met een overdaad aan vijgen, dadels, vers gebakken brood met noten en rozijnen, zachtgekookte kakelverse eitjes, vers geperst sinaasappelsap, confituur van zwarte bessen en vlierbessenbloesem met appelgelei.
Om vergeving te zoeken van onze zoete zonden zijn we de aflaat gaan bijeen wandelen in de Boerse Poort. De dijk op, het wandelpad af.
Wist u trouwens dat de Canadese ganzen hier binnen gevoerd zijn om kasteeltuinen te bevolken? Dit en andere interessante weetjes werden ons onthuld door Anaïs, onze gastvrouw die zich ontpopte als natuurgids.
Buiten alle verwachtingen om was het droog en zonnig.
Onze prachtige foto’s illustreren onze zalige uitstap en kennismaking.


Anaïs, Els, Ann, Els

Kwartet 12: foto's van het oude stadsarchief

Zondagmorgen 23 december 2012

De wereld is vergeten vergaan maar aan het aantal mensen in de stad zou je toch denken dat een hele hoop er niet meer is. Of zou het aan de miezerige regen liggen?
De wandeling langs de Lievekaai naar het voormalig stadsarchief is niet meteen een pretje. Brilglazen verzamelen regendruppels alsook de rugtas met fotomateriaal en statief. De brilglazen zijn in een handomdraai weer proper maar foto-electronica hou je toch liever droog.
Ik sla de hoek van de Lievestraat om. Ik tref twee mannen en een vrouw. Ik herken Filip. De vrouw moet Kaatje zijn, de initiatiefneemster van dit fotokwartet. De andere man is Jan. Het zou een ‘ruim’ kwartet worden vandaag. Maar de anderen sturen hun kat. We kijken met z ’n allen naar de regen en besluiten naar binnen te gaan.
 Met wat moeite opent Jan de zware groene poort. De binnenkoer ligt er nat bij. Een afgedankte auto, enkele kapotte brommers, attributen uit het rariteitenkabinet, een lekkend dak en veel uitwerpselen. Een paar duiven schuilen onder de betere plaatsen van het gehavende dak. Fototassen gaan open en het geluid van neervallende druppels wordt afgewisseld met het klakken van de reflexspiegels. Het kwartet is begonnen. Er wordt niet veel gezegd. Er wordt gekeken, gezocht, ingesteld en gefotografeerd.
Geen hoek of kant van de binnenkoer en open stalplaats zijn ontsnapt aan de acht letsogen. We trekken verder door de site en belanden via een fotogenieke traphal naar een zolderverdieping die blijkbaar af en toe wordt beleefd en bewoond door een handvol kunstenaars en duiven.  Veel afdankers hier, heiligenbeelden, een museum-Mac, schildersezels, een ongestemde gitaar, een collectie oude camera ’s maar ook juweeltjes zoals een ongeschonden klok en een paar prachtige meubelstukken. Vergane glorie hand in hand met rommel en afval. Geen afgelikt interieur hier of massaproductie. Hooguit een paar restanten ervan. Vooral veel indrukken, heel veel indrukken.
En daar gaat het toch om in fotografie. Om je heen kijken en indrukken opdoen. En enkele indrukken vastleggen. Om te delen met anderen.
Meer foto's van Danny vind je op: http://www.flickr.com/photos/dodspics/sets/72157632352434631/

Kwartet 11: Scrabble

Op zaterdag 22 december had hier het scrabble-kwartet plaats. Eén van de deelnemers had de avond tevoren afgezegd, maar we werden gered door Marleen Eeckhaut die het spel niet kende maar de moeite had genomen om de spelregels in te studeren, waarvoor dank. Aanwezig waren Sabine Huyghe, Eric Robin, Marleen en ikzelf. Na 2 rondes met tussendoor een versnapering hebben we nog wat nagekaart en kennisgemaakt, want tijdens het scrabbelen was er bij iedereen volle concentratie. Buiten was het een hondeweer, ideaal voor een binnenhuisactiviteit. Ik hoop dat iedereen er zoveel van genoten heeft als ik.
Aan elkeen met onbedwingbare scrabble-kriebels : ik ben altijd te vinden voor een spelletje!

Sabine, Eric, Marleen en Marianne

Kwartet 10: Potluck

Stel, er is een potluck kwartet en geen van de mee-eters is goed in verslagen maken. Toch wordt er een verslag verwacht.
Misschien gewoon een paar zinnetjes. Jan, Lieve, Jan en Lieve kwamen samen om te eten. Het was lekker en gezellig.
Zou dat volstaan? Of wil de lets-gemeenschap weten wat er op het menu stond?
- cava met chipkes en kaasblokjes
- preibloemkoolsoep met geroosterde pitjes en korstjes
- garnaalkroketjes met zoete rauwkost
- quiche met paprika en champignons
- thee met koekjes en een vleugje stevia
- Winniefreds 7-kruidendrank
Voldoende? Of zijn ze echt nieuwsgierig en willen ze weten dat Lieve de soep heeft gemaakt en Jan de pitjes en korstjes heeft geroosterd? Dat andere Jan de garnaalkroketjes had geletst van Tina Herbert
en ze met veel liefde en vakmanschap in de frietketel heeft gegooid? En dat andere Lieve de quiche te voet door de regen heeft meegebracht?
Fotograaf Jan was in weekendstemming en wilde genieten in plaats van werken. De anderen konden met dat fototoestel niet overweg. Toch een sfeerbeeldje geschoten.

aanwezigen
Jan Roels
Jan De Bruyckere
Lieve Theunis
Lieve Van Passen

Kwartet 9: vogeltaarten maken

Om onze wachttijd tijdens het koelen van de taarten op te vullen, schrijven we alvast het verslag van onze creatieve avond. Lieselotte nodigde kinderen van letsers uit voor een workshop ‘Vogeltaarten maken’, maar uiteindelijk kwamen er drie volwassenen opdagen en werd het een activiteit in het kader van kwartetten.
Tegen half zeven kwamen Indra, Adelheid en Els toe met elk in hun hand een zak vol potjes voor het maken van de taarten. Het doel van de avond was om hiermee een vogeltaart te creëren. Na inspiratie op gedaan te hebben uit vorige taarten die Lieselotte reeds maakte, gingen we aan de slag met een kilo frituurvet en het nodige vogelzaad.
Het vet werd gesmolten en vermengd met het zaad en in de verschillende potjes gegoten. Sommige hadden geheime wapens als champagneglazen en ijsblokvormpjes meegebracht. Lieselotte was op voorhand het citadelpark gaan leeg plunderen voor dennenappels, eikels, kastanjes, enzoverder om de taarten op te fleuren. Verder waren er nog kleine rode appeltjes, trosgierst en pindanootjes als versiering. Eenmaal de potjes gevuld, werden deze in de koelkast gezet en was het wachten geblazen tot het vet was opgestijfd. Dit duurde een hele poos, maar ondertussen werd de tijd gevuld met o.a. een deel van dit verslag neer te pennen en de voorbereidingen te treffen voor de afwerking.
Eenmaal het vet was gestold, konden we verder met het opbouwen van de verschillende verdiepingen en de afwerking. Dit verliep helaas niet volledig zoals gepland, maar toch maakt ieder een schitterende creatie. Kortom, de vogels in Gent zullen blij zijn.
Creatieve groeten,
Adelheid, Els, Indra & Lieselotte

Kwartet 8: Gezelschapsspelenavond

Jungle Speed- en andere gezelschapsspelenavond

Op vrijdag 21 december kwamen letsers Helena, Indra, Liesbeth en Kris samen voor een avondje gezelschapsspelen. Er werd begonnen met Jungle Speed, een spel waarbij concentratie en snelheid primeren. Ook scherpe nagels die de tegenspeler diepe snijwonden bezorgen halen voordeel bij dit spel. Later op de avond werd er overgegaan naar Taboe waarbij je een woord moet uitleggen en daarbij voorgeschreven krijgt welke woorden je niet mag gebruiken. Er werden theetjes gedronken, chips genuttigd en het werd een zeer gezellige avond! Voor herhaling vatbaar, wat mij betreft.

Kwartet 7: schoonheidssalon

Iedereen werd om toer verwend door een letser.
Zo kreeg iedereen een manicure, massage, voetreflexologie en een gezichtsverzorging.
We waren als helemaal nieuw!


Sofie Vercauteren, Sergia Meuleman, Laurence Verstuyft, Marleen Martens

Kwartet 6: een madammen-kwartet!

  Dat 12.12.12 een speciale datum is, dat hebben veel trouwers wel geweten. Maar wij (Mia, Lieve, Lieve en Elke) zullen deze magische datum ook niet snel vergeten. De voormiddag werd uitgeroepen tot “vrouwen-verwen-voormiddag”! Een madammen-kwartet om ‘u’ (of haar?) tegen te zeggen…
Nadat we al snel een kwartet vormden, kwam de grote uitdaging: een gepaste datum prikken. Met volle agenda’s zag het er moeilijk uit… Wonderbaarlijk genoeg ging het helemaal vanzelf en hebben we er een heerlijke voormiddag van gemaakt.
Lieve Borgers verwelkomde ons in haar voetreflex-kamer met een warme kop thee. Het zonneke scheen buiten en binnen was het ook al snel gezellig met ons vieren. Nadat we onze kwaliteiten hadden voorgesteld, zijn we maar gelijk aan de slag gegaan. 2 dames gaan liggen en de 2 andere aan het verwen-werk. Mia kreeg een voetreflex van Lieve B, Elke een oosterse drukpunten behandeling van Lieve VP.
Even een korte pauze met een heerlijke kop soep en een uitwisseling hoe we het allemaal hadden ervaren.
Nadien terug aan de slag en mochten de 2 Lieves gaan liggen. Mia ging aan het werk met intuïtieve massage en Elke mocht Lieve B pulsen. Stilte in de kamer, warmte, glinstertjes door de zonneschijn, heerlijke muziek,… Dat allemaal in een bubbel van ontspannen-zijn. Zalig en dat zouden we meer moeten doen! Dat is de korte samenvatting van ons kwartet.
Fijn om nieuwe mensen, met ieder haar kwaliteiten, te mogen ontmoeten en op deze manier te mogen kennis maken.
Super initiatief en: nog van dat!

Relaxte groetjes van Mia, Lieve, Lieve en Elke

Kwartet 5 Stadswandeling

Vrijdagavond 14 dec. rond 19 u vertrokken aan de Korenlei voor de groepswandeling georganiseerd door Pasar Ledeberg.
De 4 letser-stappers waren Jan De Wit , Vanessa,Sabine Huyghe en Marleen Eechaut.
Onze gids vertelde ons op een ludieke wijze interessante weetjes, o.a het volgende:
De 8 marmeren zullen van de Aula in de Volderstraat werden ong. een 12 -tal jaren geleden ingepakt met duizenden plakken gerookte ham en stinken ... Jan Fabre had opnieuw voor een controverse gezorgd.
Via de Waalse krook waar ooit een multimediale site zal verrijzen naar het W. Wilsonplein.
Naast de Bib reed ooit de eerste stoomtrein binnen,dat moet in het jaar 1837 geweest zijn.
Via het Zuidpark (ooit een spoorweg) stappen we door naar het kleine Muinkpark waar de olifant Betsy, apen, beren en exotische vogels dé grote attractie van de Gentse dierentuin waren. In de buurt nog heel wat goedbewaarde herenhuizen uit het interbellum.
Volgend jaar is het gebouw van de Vooruit 100 jaar oud! Dat wordt zeker gevierd met een speciaal programma en diverse activiteiten.
Loop je binnenkort over de Kouter , kijk dan uit voor de mystieke bladeren van de Amerikaanse Jessica Diamond (gebaseerd op afbeeldingen van het Lam Gods). We waren alle 4 enthousiast over deze avondwandeling.

Kwartet 4: Speelklasje voor honden

Het was een hele koude dag, maar de hondjes hebben er veel plezier aan beleefd. We zijn gaan spelen op speelweide aan de watersportbaan. Hier hebben ze veel toertjes gelopen, mekaar uitbundig besnuffelt en vooral veel gespeeld!
Ons kwartet werd gevormd door Lyra, Rose, Sandra en mezelf.

Kwartet 3: wandeling in Dimi's bos

Deelnemers: Katja en Dimi met Nika en Zohra, Els (Elto), Carolien en Lieven, Els (Elsd) met Jonathan


Jonathan en ik staan buiten reeds te trappelen vol ongeduld want Dimi en zijn dochter Zohra komen ons ophalen met de wagen voor een gezellige en ook avontuurlijke wandeling in Wachtebeke. Lang duurt het wachten niet, misschien een minuutje of twee, en daar komen ze reeds aangereden. Voor we naar het zelf aangelegde mini-bos van Dimi vertrekken, stoppen we eerst ten huize Katja en Dimi en wachten we onze mede-letsers Els (Elto), Carolien en Lieven en ook hun hond Sia op om ons ‘groeps’-kwartet te vervolledigen. Jonathan ziet de de kleurrijke rubberen vloerpuzzels liggen en gaat vol enthousiasme aan het werk om de namen die verwerkt zijn in het puzzeltapijt te vervormen. Nika en Zohra hun namen vervagen spoedig en vervormen in woorden als Kahra en Noka of was het in Rahoz en Naik? Ook Nika is van de partij bij het puzzelen en steekt snel een stukje in haar mond.

Dimi heeft in Wachtebeke een stukje landbouwgrond en tracht reeds ettelijke jaren om via zijn mooie plekje land een bijdrage te leveren aan de noden van onze aardbol door er jaarlijks stapsgewijs in de winterperiode een aantal bomen op te planten. Dimi’s privé-bos heeft een weide met 2 ganzen en een kip, twee tuinhuisjes waarvan er eentje, laat ons zeggen, een beetje brik-à-brak, prachtig handmade dus, voor zijn dochter Zohra die het kleurrijk beschilderd heeft, een privé-douche tussen de boompjes en een gezellige zithoek voor een kampvuur. Af en toe zie je een boompje dat het niet zal halen omwille van de varens die hun bestaan blijven opeisen en het boompje alle licht en zuurstof ontnemen door het helemaal in te sluiten. Dimi demonstreert ons al gauw hoe we de ganzen kunnen benaderen vanuit de wet van de grootste. Als we ons groter maken dan we zijn door onze armen in de lucht te houden en met de hand naar voren , beginnen de ganzen te blazen en gaan ze weg. Hen de rug toe keren zou wel eens fataal kunnen zijn. Carolien is erg blij met deze informatie en kan nu ongehinderd naar de kapper gaan die zijn tuin door deze lang genekte vogels laat bewonen.

Dimi neemt ons mee langsheen de weide van zijn buurman. Al gauw loopt hij samen met Lieven en de hond voorop en betreden we het territorium van een tiental paarden die ons duidelijk maken dat we enkel mogen passeren als we hen vriendelijk tegemoet komen. Of roken ze de maïskoek die Jonathan net verorberd had? Want plots worden we volledig gebarricadeerd. Overal staan ze, de paardjes. We kunnen geen stap vooruit! Links, rechts, achter ons, overal rondom ons zijn ze aanwezig en worden we ons bewust hoe klein we eigenlijk zijn ten opzichte van hen. Jonathan wordt een beetje bang en ik pak hem op, zodat hij een beetje groter lijkt, minder angstig is en ook overkomt. Rustig strelen we hun hoofden wat hen tevreden stelt. De bruine merrie die ons de weg belemmert zet een stapje naar voren waarop we onze weg kunnen verder zetten. Ook Katia snelt Els te hulp die het toch even benauwd krijgt terwijl ze de buggy met Nika verder duwt. De paarden blijven ons vergezellen tot aan de overkant van de weide. Af en toe opletten wel dat we onze stapschoenen niet verliezen in de drassige modderpoel. Het regenweer heeft er immers voor gezorgd op één week tijd dat ons wandeltraject toch niet zo toegankelijk blijkt te zijn voor buggy’s dan ons voorspeld is geweest. Maar daar trekken we ons niet zo veel van aan. Daar waar het moeilijk is, kan Jonathan stappen of krijgen we hulp om de buggy te dragen. Nika haar buggy is beter gepantserd met haar grote dikke wielen. Zij zit er goed, lekker hoog en droog en slaapt af en toe rustig door de wandeling heen.
Een rustiger traject lacht ons nu tegemoet, langsheen beken, weiden, kanalen, en de trage wegen waardoor we de kans krijgen om gezellig met elkaar te praten. Katja en Dimi trakteren met een kratje fruit. De hond heeft alle ruimte om eens los te lopen en om ook wel eens wat te rennen.

Voordat het donker wordt komen we terug op Dimi’s landeigendommetje aan en keren we voldaan van deze mooie uitstap terug naar huis en luisteren Zohra en Jonathan in de auto naar ‘De Keizer en de nachtegaal’, blij dat we via deze kwartetmaand hebben mogen genieten van het mooie Wachtebeekse land.

Els (Elsd)

Het tweede kwartet! Gezelschapsspelen

De Sint is net vertrokken en we worden opnieuw vol geconfronteerd met de gevolgen van de klimaatverschuivingen. Via een coöperatief spel pakken we ze stelselmatig aan en landen we weer veilig op aarde met ons ruimteschip. Voor vragen zoals, wat is een coöperatief spel, één adres: Line!
Bij het volgende raken we steeds weer gedesoriënteerd door onverwachte verschuivingen en bereikt uiteindelijk toch de winnaar het einddoel. Een collega speler ziet de overwinning ook wel zitten, dus testen we het spel een tweede keer uit. Bij een 3de spelletje doen we elkaar de duvel aan. Wie bijna aan de overkant is, krijgt opeens een muur voor zijn neus. Een (reuze)omweg is de enige optie… Voor blokkades en onverwachte wendingen, gelieve zich te richten tot Els of Hilde.
De gezellige avond sluiten we af door een aantal dieren de revue te laten passeren. Realistische geluiden op dit late uur is voor een aantal onder ons een hele opgave. Het was nochtans de eenvoudige versie, volgens Dorien. Een optie werd genomen op de moeilijkere versie, vermoedelijk in 2013!
Wie de correcte namen van deze gezelschapsspelletjes kan doorgeven aan Dorien, krijgt een stropke toegestuurd…;-)
Het gezelschapsspellekeskwartetteam

Het eerste kwartet! Verlaten meubelfabriek fotograferen

Verslag kwartet 1 december 10 uur
fotograferen van de verlaten meubelfabriek Vandenberghe-Pauvers

aanwezigen

• Kaatje Toye
• Jonathan Moreel
• Filip Wieme
• Marc Haerssens
• Kathleen Ramboer
• Anaïs Vangoethem

Op een winderige, koude 1 decembermorgen kwamen Anaïs, Filip, Jonathan, Kaatje, Kathleen en
Marc samen om de opgedoekte meubelfabriek Vandenberghe-Pauvers te fotograferen. Alles klopte
in het plaatje om een speciaal sfeertje te creëren: een jaar dat bijna voorbij is, de melancholie van
een verlaten werkplaats en een druilerige wintermorgen. Het kwartet fotografen, Anaïs, Kaatje,
Kathleen, Filip, gewapend met statief, fotoapparaat en andere attributen ging onmiddellijk
enthousiast aan de slag. We fotografeerden ons warm, de kou kon ons niet deren.
Een briefje aan de muur met nuttige interne  telefoonnummers naar  Ann, Caroline, Arsène, de
spuitcabine, montage, verkoop…., een computer die al uit het huidige digitale tijdperk verdwenen is,
lege blikjes  …………doen vermoeden dat het hier ooit een levendige plaats was waar iedere
werknemer zijn eigen verhaal schreef.
Voor ons gelegenheidsfotografen was het grootste probleem de onoverbrugbare contrasten tussen
helder licht en zware schaduwpartijen vast te leggen zonder nadien een te grote trukendoos te
moeten bovenhalen via één of ander fotobewerkingsprogramma.
Vele van mijn foto’s zijn niet echt 100% geslaagd en belanden misschien in de digitale prullenbak en
toch … voor die enkele foto’s  waar ik ongetwijfeld een stukje van het verhaal van de meubelfabriek
en personeel in terugvind, zou ik het onmiddellijk opnieuw doen, deze fotosessie met letsers in een
verlaten fabriek die ooit gonsde van activiteit.
Dit gebouw is een unieke getuige van het roemrijke verleden van Vandenberghe-Pauvers, gesticht in
1740 maar nu klaar voor de sloop van projectontwikkelaars. Wij letsers konden gelukkig nog door de
sleutelbezorger letser  Jonathan (bedankt) onze creativiteit botvieren op deze immense verlaten
ruimte. Ook Kaatje bedankt voor het initiatief.

verslag
Kathleen Ramboer