Lets-Gent ... heeft het voor elkaar!: februari 2014

Kwartet 50: Muzikaal Kwartet

4 dames vonden elkaar via lets. Op de valreep, dat wel. Een andere letser had graag gewoon gekomen om te luisteren zonder mee te spelen, maar we beslisten dat we toch liever op onszelf experimenteerden, zonder toeschouwers... Katrien en veerle brengen hun stem mee. Tine haar dwarsfluit. Jo stelt haar huis ter beschikking en daar staat ook de piano. We spraken op voorhand reeds af om ieder 1 muziekstuk mee te brengen, waarmee we dan verder aan de slag zouden gaan.

Zo kwamen we terecht in jazz (bluesette, summertime), latin (girl from ipanema) en het lied 'killing me softly'..

Spannend om te horen wat we daar samen van brouwden. Jazz bleek wel een gezamenlijke interesse.. De sfeer ontspannen.

4 muzikanten met elk andere achtergrond en verhaal, sommigen met veel scholing, anderen die nog niet lang lessen volgden..

Maar dat vormde geen probleem. Ieder had blijkbaar redenen om zn muzikaal ding te doen in deze groep. Het feit dat we ondertussen al een tweede keer samen kwamen en een derde bijeenkomst aan het plannen zijn toont dit ook aan. Ons 'repertorium' is ondertussen ook al weer wat aangegroeid.

Trouwens best een leuke babbel na onze 2e bijeenkomst(en tijdens, maar daar wordt aan gewerkt :) ).

Kwartet 49: Literair aperitief Stefan Hertmans

Zou ik een LETS-kwartet ‘Naar Merelbeke’ kunnen krijgen voor een lezing van Stefan Hertmans over oorlog en kunst? vroeg ik me af. Het resultaat van een kwartetoproep was acht enthousiaste LETSers in een overvolle zaal!

Stefan Hertmans kan boeiend vertellen over zijn laatste boek ‘Oorlog en Terpentijn’, het ontroerend mooi geschreven verhaal van zijn grootvader. – Kathleen

Wie mij een beetje kent, weet dat "literair" en "aperitief" voor mij zeer aanlokkelijk klinken. De keuze voor een Lets-kwartet rond een literair aperitief was dan ook een evidente kwestie. Blijkbaar voor meerdere Letsers, want we kwamen uiteindelijk met een bende van 8 luisteren naar Stefan Hertmans, die niet alleen een goede schrijver blijkt te zijn, maar tevens een meester-verteller. Na het ontroerende verhaal van Hermans was het aperitief een uitstekende gelegenheid om de andere Letsers beter te leren kennen. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig voor een geslaagde zondagvoormiddag! En ja, ik kon het niet laten: Hertmans boek "Oorlog en Terpentijn" staat nu ook in mijn bibliotheek. Gesigneerd en al. Om te leenletsen zodra ik hem uitgelezen heb! – Esmeralda

Voor mij was dit (allereerste) kwartet een uitgelezen moment om kennis te maken met een paar Letsers, en gedachten met hen uit te wisselen. Sommige namen kende ik al van de mails, maar wie er precies achter die namen schuilt, met welke passies, ideeën, bekommernissen, dat kom je alleen te weten als je met hen praat. Het was een luisterrijke ervaring voor mij, zeker voor herhaling vatbaar! – Vincianne

Als nieuwkomer in Merelbeke was dit literair aperitief een fijne gelegenheid om van de Merelbeekse sfeer te kunnen proeven. Dankzij haar kwartet-initiatief bracht Kathleen me op de hoogte van het evenement. Daardoor kreeg ik ook de kans om enkele letsers te leren kennen en met hen even te babbelen, o.a. rond het Grote-Oorlog-verhaal van Stefan Hertmans. Deze auteur was mij onbekend. Zijn voordracht ervoer ik als een openbaring; hij bracht een boeiend, gevoelig, verfijnd en genuanceerd verhaal aan het licht. – Anne

Stefan Hertmans’ boekvoorstelling was een onderdeel van de Merelbeekse literaire driedaagse, georganiseerd door de plaatselijke bibliotheek. De activiteit van Lets inspireerde me persoonlijk om nadien ook deel te nemen aan het Groot Nederlands Dictee, ook in het kader van diezelfde driedaagse. Daarom - en ook in naam van ons allen - een dikke merci aan Kathleen die ons van de lezing liet proeven, zodat we ook een stukje Merelbeke van dichtbij leerden kennen. – Sil

Kwartet 48: Film Forbidden World

Gisterenavond genoten Leen, Lies, Claudine en ik van een hele speciale filmavond in de KASKcinema. Voor sommigen was het de eerste keer om deze leuke bioscoopzaal te ontdekken. We spraken af in de grote ontvangst-zitruimte aan de kassa en maakten kennis met elkaar en namen deze leuke groepsfoto.

Erna was het tijd voor de bizarre Sience Fiction-film "Forbidden Planet". Een erg speciale film omdat het een Sience Fiction-film is, gemaakt in een tijd waar er nog geen computers en plasmatelevisieschermen bestonden. En dat gaf ergens toch een charme aan deze goeie film.

Forbidden Planet zal sowieso niet iedereen kunnen aanspreken, maar wie zich ervoor openstelt, zal een leuke en voor zijn tijd goed gemaakte sciencefictionprent ontdekken, die gerust mag worden gezien als één van de belangrijkste sciencefictionfilms aller tijden. Want zonder Forbidden Planet géén Star Wars en Star Trek!

Commandant J.J. Adams en zijn trouwe bemanning komen terecht op de mysterieuze planeet Altair-4. Daar kruisen ze het pad van de eigenzinnige dokter Edward Morbius en zijn aantrekkelijke dochter Altaira. Adams is onmiddellijk geïntrigeerd door de trouwe huisrobot "Robby" en Morbius vertelt hem over een sinds lang uitgestorven volk dat verstandelijk miljoenen jaren voor was op de mensheid. Adams is uiteraard ook gecharmeerd door de knappe verschijning van Altaira. Maar dan duikt er plots een bloeddorstig monster op... De ontknoping van de film was erg spannend en mysterieus. Maar dat wordt uiteraard niet in dit verslagje vermeld want anders moet je de film niet meer zelf gaan zien.

Na de film babbelden we nog wat na in de KASKcinema waardoor we bijna door de portier werden opgesloten. Het was een echt geslaagde avond en ook fijn om andere Letsers te mogen leren kennen. We beloofden elkaar dat we een andere keer zullen afspreken om samen eentje te gaan drinken in de Spinnekop.

groetjes van de kwartet-organisator

Kwartet 47: MSK-kwartet

Kwartet MSK “Dromen van Litouwen”

Rond tien uur spraken we af aan de ingang van het Museum der Schone Kunsten met Beatrice Marthe, Caroline Van Eetvelde, Brigitte Demuynck, Els D'Haene, Marianne Rupprich, Bart Kunz, Joost Vancoppenolle en Astrid Rooselaer. Geen 4 personen dus, maar het dubbele ervan. Enthousiasme heeft ons een gezellig dubbel kwartet geschonken.

Nadat we voltallig waren, was het tijd voor de groepsfoto:

Voordat we het museum konden bezoeken, stonden we voor een onverwachte opdracht: Ontdekken hoe de vestiairekastjes werken en elkaar hierbij helpen.

Na een kleine kennismaking scheidden min of meer onze wegen in het museum. Met z'n achten naar één en 't zelfde schilderijtje kijken, was er een beetje over. Vandaar... de versnippering van de groep in de tentoonstellingszalen en telkens we elkaar kruisten was er een sympathieke blik van herkenning (want het klikte wel tussen ons). De meesten onder ons waren verkocht door het werk van Ciurlionis. Het idee een om een werkje van hem in onze rugzak mee te nemen voor in de living kwam wel ter sprake. Natuurlijk, een man die prachtige brieven schrijft, waarvan de vrouwen er wel zo eentje van in de brievenbus willen zien belanden, natuurtafereeltjes ronde verschillende seizoenen, mythes, versmelting met het landschap.

Naar aanleiding van de Letstrefdag besloten we om samen een hapje te gaan eten, zodat we aansluitend samen konden gaan naar dit volgende lets-evenement.